واکاوی تحریم های اقتصادی یکجانبه آمریکا علیه ج.ا. ایران از دیدگاه بایسته های منشور جهانی حقوق بشر

تحریم ها، برای دوری جستن از درگیری مسلحانه یا فراهم کردن زمینه برای اقدام نظامی بکار گرفته می شوند. در عمل هرچند داشتن هدف واحد از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است اما نهادهای تحریم کننده ممکن است اهداف متعددی را دنبال کنند. اگرچه تحریم اقتصادی در حقوق بین الملل اهرمی برای فشار به کشور متخلف است تا به رعایت تعهدات خود برگردد، لیکن این اهرم بعضا به علت منافع سیاسی یک کشور و یا نهاد بین المللی مورد سوء استفاده قرار می گیرد. اهمیت بررسی جنبه قانونی یا غیرقانونی بودن تحریم و همچنین استفاده روزافزون کشورهای قدرتمند از این روش علیه سایر کشورها به ویژه کشورهای در حال توسعه ضرورت بررسی همه جانبه و توجه به این موضوع را عیان می کند. بر این اساس، با وجود آنکه سازمان ملل متحد یگانه مرجع تایید، تصویب و اعمال تحریم های اقتصادی بر علیه کشورهای ناقض حقوق بین الملل می باشد، تحقیق حاضر در تلاش است، به واکاوی تعارضات تحریم های یکجانبه اقتصادی آمریکا با مفاد حقوق بشر بپردازد. نتایج تحقیق نشان می دهد با بررسی معیارهای جهانی حقوق بشر مندرج در منشور سازمان ملل متحد، اعلامیه ی جهانی حقوق بشر و سایر اسناد مربوطه که مبین اصول پذیرفته شده ی بین المللی می باشند، می توان ادعا کرد از آنجا که تحریم های اقتصادی یکجانبه آمریکا علیه ایران منجر به رنج، مشقت و نقض حقوق اساسی افراد ایرانی می گردد، این تحریم ها توجیهی از منظر حقوق بشر ندارند.

کلیدواژه ها:

تحریم های یکجانبه ، حقوق بشر ، جمهوری اسلامی ایران