تاثیر عامل کارایی بر رفاه اجتماعی

کارایی و رفاه از جمله مباحث مهم اقتصادی هستند که از گذشته تاکنون در مجامع، سازمان ها و متون اقتصادی مطرح شده اند. کشورهای درحال توسعه، همگام با کشورهای توسعه یافته به دنبال روش های افزایش کارایی می باشند و یکی از هدف های مهم سیاستگذاران اقتصادی در این کشورها، ارتقا کیفیت و سطح رفاه زندگی در جامعه است. سعادت، بهروزی و رفاه هر ملتی وابسته به کار و تلاش همه اقشار جامعه بوده و کارایی معیاری برای ارزیابی عملکرد این فعالیت ها و تلاش ها در بخش های مختلف اجتماعی-اقتصادی است. لذا با توجه به اهمیت کلیدی کارایی در اقتصادهای نوین، پژوهش حاضر به بررسی تاثیر کارایی بر رفاه اجتماعی هشت کشور منتخب سازمان همکاری اسلامی طی دوره زمانی 2016-2010 می پردازد. نتایج مطالعه حاکی از آن است که گرچه وضعیت کشورهای منتخب اسلامی در شاخص های کارایی و رفاه اجتماعی نسبتا ضعیف و نامطلوب بوده است، اما کارایی از طریق افزایش سهم رشد بهره وری کل عوامل تولید در رشد اقتصادی، افزایش قدرت رقابت پذیری و در نهایت افزایش درآمد سرانه موجب بهبود رفاه اجتماعی در کشورهای اسلامی منتخب می شود. این نتایج مخصوصا برای کشوری همچون ایران که طی سال های اخیر با محدودیت ها و تحریم های شدید اقتصادی از سوی استکبار جهانی مواجه بوده است اهمیت دوچندان داشته به طوری که وجود شرایط کارایی در اقتصاد ملی با تاکید بر مدیریت صحیح منابع انسانی، سرمایه ای و طبیعی در حذف و مقابله با تحریم ها و تبدیل آن به فرصتی در جهت شکوفایی و تحکیم پایه های اقتصادی کشور و تحقق اقتصاد مقاومتی نقش اساسی دارد.

کلیدواژه ها:

رفاه اجتماعی ، کارایی ، کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی ، تحریم های اقتصادی