مقایسه تاب آوری و رضایت از زندگی در مادران دارای کودک نارسایی توجه / بیش فعالی و عادی

ابتلا یک کودک به اختلالات رفتاری مانند نارسایی توجه / بیش فعالی زمینه ایجاد آشفتگی های روانی در خانواده را ایجاد میکند که میتواند بر سطح تاب آوری و رضایت از زندگی آنهاتاثیرگذار باشد؛ لذا هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه تاب آوری و رضایت از زندگی درمادران دارای کودک نارسایی توجه / بیش فعالی و عادی بود. پژوهش حاضر از نظر روش از نوع علی مقایسه ای بود. تعداد 50 نفر از مادران دارای کودک مبتلا به نارسایی توجه / بیش فعالی در دامنه سنی 7 تا 10 سال مراجعه کننده به مراکز و کلینیک های درمان نارسایی توجه / بیشفعالی در شهر ارومیه به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. جهت مقایسه بااین گروه، تعداد 50 نفر از مادران دارای کودک عادی به صورت در دسترس از سطح دانشگاه پیام نور ارومیه انتخاب و پرسشنامه های تاب آوری کانر و همکاران (2003 ) و رضایت از زندگی داینر (1989) را تکمیل نمودند. داده ها با آزمون T تحلیل شد. یافته های به دست آمده نشان دادند مادران دارای کودک با نارسایی توجه / بیشفعالی تاب آوری و رضایت از زندگی کمتری در مقایسه با و مادران دارای کودک عادی داشتند. با توجه به نتایج به دست آمده میتوان گفت که نگهداری از کودکان مبتلا به نارسایی توجه / بیش فعالی، تاب آوری و رضایت از زندگی را در مادران کاهش میدهد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، رضایت از زندگی ، نارسایی توجه / بیش فعالی