مقایسه تکنیک ANN و روشهای تجربی در برآورد دبی حداکثر لحظهای

سیل از عمدهترین سوانح طبیعی است که به دلیل تحمیل خسارات سنگین بر جوامع بشری و حیات طبیعی، همیشه مورد توجه مدیران و برنامهریزان جهت کاهش اثرات آن بوده است و به تبع آن ضرورت بررسی دبی حداکثر لحظهایرژیم رودخانه است. محاسبات سازهای و اقدامات زیربنایی در حوزه، ارتباط تنگاتنگی با مقدار واقعی یا برآورد دقیق دبی حداکثر لحظهای سیل دارد. از آنجا که اکثر حوزهها، در کشور فاقد آمار یا دارای آمار کوتاه مدت و ناقص است بنابراینجهت برآورد دبی لحظهای، در اغلب مواقع ناگزیر به استفاده از روابط تجربی هستیم. در این تحقیق از آمار ایستگاههیدرومتری حوزه آبریز قرهسو و ایستگاه سینوپتیک کرمانشاه برای دوره آماری 04 ساله )از سال آبی 04 04 تا سال -50 54 ( استفاده شده است. روابط تجربی سنگال، هینز دیتر و رابطه دوم فولر را با شبکه عصبی مصنوعی مقایسه -گردید، نتایج حاصل حاکی از اینست که شبکه عصبی مصنوعی از نوع پرسپترون 3 لایه با 4 نرون در لایه ورودی، 9 نرون در لایه پنهان، یک نرون در لایه خروجی و الگوریتم آموزشی مارکوارت لونبرگ - به خوبی قادر به برآورد دبی پیک لحظهای در ایستگاههای مورد مطالعه میباشد؛ همچنین رابطه سنگال بعد از رابطه دوم فولر کاراتر از سایر روشهامیباشد . مقایسه نتایج حاصل از روشهای تجربی و شبکه عصبی مصنوعی بیانگر برتری این تکنیک بر روشهای تجربی میباشد .