کاربرد الگوهای طبیعی در برنامه ریزی و مدیریت سیلاب های شهری مطالعه موردی:شهر زنجان

خطرسیلاب وخسارتهای زیست محیطی آن را میتوان ازطریق به حداقل رساندن تغییرات درالگوی زهکشی طبیعی شهر وهمچنین باکاهش حجم و سرعت رواناب سطحی درسطوح شهری ازطریق به کارگیری سیستم های زهکشی پایدارکاهش داد دراین مقاله ضمن بررسی چرخه آب درطبیعت و زهکشهای طبیعی حوضه ابخیز شهرزنجان موردمطالعه قرارگرفته است ابتدا با استفاده ازنقشه های توپوگرافی و تصاویر ماهواره ای محدوده حوضه ابخیز زنجان دردومقیاس درون شهری و برونشهری شناسایی شد و سپس وضعیت مسیلهای شهری بررسی و باوضعیت طبیعی آنها مقایسه گردید نتایج تحقیق نشان میدهد که شهرزنجان به دلیل برخورداری ازشیب طبیعی مناسب مشکل چندانی برای دفع آبهای سطحی ندارد اما تغییر مسیر و مسدود نمودن برخی مسیل ها درمحلات مرکزی شهر و همچنین تنگ بودن خروجی کانالها درانتهای شهر درهنگام بارندگی های شدید موجب ابگرفتگی معابر و جاری شدن سیلاب می شود برای جلوگیری ازجاری شدن سیلاب و کاهش خسارت ناشی ازآن درشهرها درهنگام طراحی و اجرای پروژه های شهری لازم است براساس این دواصل اقدام شود: کاهش حجم رواناب و ایجادتاخیر درحرکت آن و بهسازی ومدیریت مسییل ها و کانالهای دفع آبهای سطحی

کلیدواژه ها:

حوضه آبخیز ، رواناب ، سیلاب شهری ، مسیلهای شهری ، زنجان