نقش خویشتنداری مذهبی در کاهش درگیریها و همگرایی مناطق ساحلی مطالعه موردی شهر بوشهر

عوامل بسیاری در کاهش اختلافات و بهبود روابط جوامع نامتقارن تاثیر گذار هستند از جمله آنها عوامل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و غیره می باشد. از آنجا که دین یکی از ابعاد مهم فرهنگی است این تحقیق به نقشخویشتنداری مذهبی در کاهش درگیریها و همگرایی مردم مناطق ساحلی با مطالعه موردی شهر بوشهر اشاره دارد. هدف از انجام این تحقیق بررسی نقش خویشتن داری مذهبی در بهبود روابط جوامع نامتقارن مذهبی و همگرایی آنهاست. ضرورتیکه مارا به انجام این تحقیق مشتاق نمود، عدم تقارن مذهبی در استان بوشهر می باشد بطوری که استان بوشهر به طول 625 کیلومتر در کنار خلیج فارس واقع شده و همواره محل تداعی و تداخل دو مذهب تشیع و تسنن در طول تاریخ بودهاست. مرکز استان نیز که بیش از 90 درصد آن شیعه هستند به علت نزدیکی جزیره شیف که 90 درصد جمعیت آن اهلتسنن هستند، مکان مناسبی بود که برای این تحقیق انتخاب گردیید. روش تحقیق این پژوهش بصورت مجموعه ای از روشهای توصیفی- تحلیلی است. توصیفی از این نظر که با استفاده از اطلاعات موجود کتابخانهای و میدانی به وضعیتگذشته و موجود منطقه پرداخته شود و تحلیلی از این نظر که به بررسی ارتباط بین متغیرها توجه شده است و برای این منظور از پرسشنامه جهت جمعآوری اطلاعات استفاده شده است. نتایج حاصل که از طریق تجزیه و تحلیل آماری به دست آمده نشان می دهد که خویشتن داری مذهبی باعث کاهش اختلافات و همگرایی مردم منطقه شده است. بر اساس روش آلفا کرونباخ اعتبار پرسشنامه در حدود 0.84 بر آورد شد که نشان دهنده پایایی قابل قبول ابزار اندازه گیری می باشد روایی پرسشنامه نیز توسط متخصصین تائید گردید. سپس با استفاده از نرم افزارSPSS روابط بین متغیرها مورد سنجش قرار گرفت