تحلیلی بر پیوند هم افزای برنامه ریزی شهری و مدیریت یکپارچه ی منابع آب (مطالعه موردی: شهر بیرجند)

با گسترش شهرنشینی، آب به یک عامل محدود کننده برای توسعه شهرها بدل شده است. برای رسیدن به مدیریت یکپارچه منابع آب باید دو مولفه اصلی آب و زمین به طور صحیح و با نگاهی جامع و هماهنگ مدیریت شوند. زمین یکی از عناصر مهم در برنامه ریزی شهری بوده که مدیریت عقلایی و صحیح آن به دست مدیریان و برنامه ریزان شهری است. لذا در این پژوهش سعی نگارنده بر این است که پیوند برنامه ریزی شهری و مدیریت یکپارچه منابع آب را مورد کنکاش قرار دهد. از آنجایی که شهر بیرجند در شرق کشور و در اقلیم خشک واقع شده، جزو شهرهای حساس به آب به حساب می آید. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از حیث روش تحلیلی-پیمایشی می باشد. تعداد 50 پرسشنامه توسط متخصصین علوم محیطی، شهرسازی، حوزه آب، علوم اقتصادی و اجتماعی تکمیل شده است. پرسشنامه در نرم افزار آماریSPSS با استفاده از روش کای دو یک بعدی مورد پردازش قرار گرفته و فراوانی پاسخ ها به تفکیک متغیر وگویه بررسی شده است. در نهایت جهت بهبود وضعیت متغیرهای بررسی شده در شهر بیرجند راهبردهایی راهگشا ارایه شده است. مهم ترین سیاست های اثرگذار در بهبود پیوند برنامه ریزی شهری و مدیریت یکپارچه منابع آب در محدودذه مورد مطالعه کنترل توسعه فیزیکی شهر، افزایش آگاهی عمومی و جلب مشارکت مدنی در حوزه مدیریت آب، اصلاح سیاست ها و نهادسازی آب و ایجاد یک سازمان واحد جهت مدیریت آب و زمین شهری در بیرجند می باشد. باید هرچه سریع تر اهمیت موضوع درک شود تا بتوانیم مسایل و مشکلات شهر بیرجند را در رابطه با منابع آبی کاهش داده و با معرفی منابع آب همچون استفاده مجدد از آب باران، تصفیه فاضلاب های خانگی و استفاده از آن برای مصارف کشاورزی و فضای سبز تا حدودی برای حل مسایل راهگشا باشیم.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی شهری ، مدیریت یکپارچه ، منابع آب ، بیرجند