تعیین ضریب دبی سرریز جانبی مایل با استفاده از روش حداقل مربعات پاره ای
محل انتشار: هشتمین کنفرانس هیدرولیک ایران
سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,839
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IHC08_006
تاریخ نمایه سازی: 3 شهریور 1388
چکیده مقاله:
سرریزهای جانبی به عنوان یک سازه انحرافی در رودخان هها و کانالها، برای کنترل دبی در کانال اصلی مورد استفاده قرار م یگیرند. نوعی از سرریزهای جانبی، سرریزهای جانبی مایل می باشند. از مزایای این سرریزها عدم رخ داد پدیده جداشدگی جریان و کاهش ضریب دبی با افزایش عدد فرود در کانال اصلی، می باشند. جهت بررسی عملکرد سرریز و تخمین دبی عبوری از روی سرریز نیاز به تعیین ضریب دبی م یباشد. در این پژوهش تعیین عملکرد هیدرولیکی سرریزهای جانبی مایل با هندسه اصلاح شده، به صورت آزمایشگاهی مد نظر می باشد. تغییر مذکور در شکل سرریزهای مایل باعث تعامد طول بیشتری از تاج سرریز با خطوط جریان و همینطور افزایش طول موثر سرریز به میزان قابل توجهی گشته که هر دو عامل با هم باعث افزایش ضریب دبی سرریز و عملکرد بهتری از این نوع سرریزها می گردد. در نهایت با استفاده از روش جدید ریاضی PartialLeast Square (PLS) یک رابطه غیر خطی برای ضریب دبی بر حسب متغیرهای هندسی و هیدرولیکی جریان ارائه خواهد شد که نتایج نشان می دهد که دبی عبوری از سرریز جانبی مایل اصلاح شده، نسبت به سرریز جانبی مایل معمولی در حدود 27/6 درصد افزایش می یابد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید محمود برقعی
استاد، دانشکده عمران دانشگاه صنعتی شریف
علی پروانه
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده عمران دانشگاه صنعتی شریف
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :