نشت یابی شبکه های آبرسانی شهری با اندازه گیری میدانی فشارهای گرهای (مطالعه موردی: شهرک گلبهار)

نشت از شبکه های توزیع آب در ایران، درصد قابل توجهی از تلفات آب به حساب نیامده فیزیکی را تشکیل میدهد. در حال حاضر روشهای مختلفی جهت نشتیابی از طریق اندازه گیری مقدار آن به کمک دستگاه های نشتیاب به کار برده میشوند. در این مقاله، مکانیابی نشت و تعیین مقدار آن، بر اساس روشی بر پایه بهینه سازی از طریق کالیبراسیون مدل هیدرولیکی فشارهای گرهای شبکه و جریان ورودی به سیستم توزیع آب شهری به کمک نرمافزار واترجمز صورت گرفته است. کالیبراسیون شبکه مدل با اختصاص ضرایب مصرفی مازاد بر مصارف ثبت شده توسط کنتور مشترکین به گره ها برای کمینه کردن اختلاف میان داده های اندازه گیری شده (فشارهای گرهای و جریان ورودی به شبکه آبرسانی) و داده های محاسباتی(توسط نرم افزار) به روش الگوریتم ژنتیک انجام میگیرد. به منظور بررسی کارایی روش پیشنهادی بر روی شبکه های حقیقی آبرسانی، شبکه شهرک گلبهار به عنوان مدل نمونه انتخاب گردیده است. فشارها در 25 گره از این شبکه و نیز جریان ورودی به شبکه توسط یک دیتالاگر به صورت پیوسته در طول مدت یک هفته اندازه گیری گردیده است. نتایج به دست آمده بر روی شبکه پایلوت کارامدی روش در شناسایی گره های دارای نشت و مقدار آن را در زمان حداقل جریان شبانه نشان میدهد.

کلیدواژه ها:

نشتیابی ، فشارهای گره ای ، کالیبراسیون شبکه