ارزیابی شاخص های حساسیت هیدرولیکی سازه های نیرپیک(مورد مطالعاتی شبکه آبیاری وزهکشی دشت ورامین)

سه عنصروضعیت فیزیکی موجود سازه ها، ظرفیت کنترل و رفتار هیدرولیکی سیستم به نوعی در مفهوم حساسیت هیدرولیکی سازه ها مستتر بوده و از این روست که حساسیت هیدرولیکی سازه ها مهم ترین عامل مربوط به خصوصیات هیدرولیکی سیستم عنوان می شود. شیوه آنالیز حساسیت سازه های آبیاری از جمله روش های تحلیل جریان بوده که در سال های اخیر به منظور رفتار سنجی جریان در شبکه های آبیاری، توسعه یافته و در چند شبکه آبیاری جهان مورد استفاده قرار گرفته است. این تحقیق، به بررسی حساسیت سنجی سازه های آبگیر موجود در شبکه آبیاری و زهکشی ورامین که یکی از شبکه های مدرن ایران است می پردازد. به علت تحویل وتوزیع نا مناسب آب به خصوص در پایین دست شبکه، به شبیه سازی جریان موجود در کانال ها و شناسایی حساس ترین سازه های آبگیر پرداخته شده است. شبیه سازی و بررسی شبکه با استفاده از مدل هیدرودینامیکی سوبکو روابط معرفی شده برای حساسیت سنجی سازه های آبگیر صورت گرفته است. بررسی هاوآنالیز حساسیت هیدرولیکی در سازه های شبکه آبیاری ورامین نشان دادند که سازه های نیرپیک موجود، دارای حساسیت قابل توجهی می باشند. طبق معادلات بررسی شده، حساسیت سازه های نیرپیک نسبت به عمق بالادست و میزان بازشدگی دریچه های مدول نیرپیک بیشتردرسازه های انتهایی رخ داده است. برای بهره برداری بهینه از شبکه آبیاری ورامین بهترین روش، تأمین عمق آب برای پایین دست هر کانال می باشد. در این شرایط است که عمق آب در تمامی آبگیرهاتأمین شده و در میزان بازشدگی مدول ها نیز تغییری ایجاد نمی گردد.

کلیدواژه ها:

آنالیز حساسیت ، مدل هیدرودینامیکی ، آبگیر ، بهره برداری