بررسی عملکرد شبکه های عصبی مصنوعی در تعیین عمق آبشستگی در پایه های میانی پل

اکثر روابط مرسوم در تخمین عمق آبشستگی موضعی در پایه میانی پل ها مبنای آزمایشگاهی داشته و به ندرت داری پاسخی منطقی در شرایط میدانی می باشند. با پیشرفت علم انفورماتیک راه حلهای دیگری نیز برای این مسأله ارائه شده است. در این مطالعه شبکه های عصبی مصنوعی در دو نوع پیش خور و با تابع شعاعی ، به عنوان نمونه بررسی شده اند. در امر آموزش شبکه ها، داده های آبشستگی صحرایی معتبر استفاده شده است. پاسخ شبکه ها با نتایج تعدادی از روابط تجربی معمول مقایسه شده است. نتایج عددی در این مطالعه، دقت بالاتر شبکه پیش خور را نسبت به شبکه شعاعی و روابط تجربی نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

پایه های پل ، روابط تجربی ، شبکه های عصبی مصنوعی ، عمق آبشستگی