ارزیابی عملکرد سازه تحویل و اندازه گیری جریان و کاربرد سامانه های هوشمند و روش های آماری در توسعه رابطه دبی اشل (مطالعه موردی شبکه آبیاری و زهکشی ورامین)

شبکه های آبیاری به منظور ایجاد شرایط مناسب برای بهره برداری موثر ازمنابع آب احداث می شوند، اما مدیریت ناصحیح و بی دقتی در تنظیم و توزیع جریان، موجب کاهش راندمان این شبکه ها شده است. به منظور شناخت عوامل موثر بر کاهش بازده آبیاری، در این تحقیق عملکرد سازه های اندازه گیری و تحویل جریان و نیز روابط دبی اشل در کانال های شبکه آبیاری و زهکشی ورامین مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور ارزیابی روابط دبی -اشل از سه مدل شبکه عصبی مصنوعی، سیستم استنتاج فازی و رگرسیون استفاده شده است. نتایج نشان داد که میزان شاخص های آماری RMSE ، MAE و ضریب همبستگی برای روش سیستم استنتاج فازی- عصبی به ترتیب برابر 0/138 و 0/192 و 0/997 بوده که نسبت به مقادیر متناظر برای روش شبکه عصبی، 0/159 و 0/177 و 0/936 دقت بالاتری داشته و مناسبتر می باشد. همچنین روش رگرسیون نیز نتایج مناسبی را برای هر یک از کانال ها بدست داده است. نتایج نشان می دهد که مدول نیرپیک با متوسط دقت 92/5 درصد، از دقت بالایی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

مدول نیرپیک ، رابطه دبی -اشل ، شبکه عصبی مصنوعی ، سیستم استنتاج فازی ، رگرسیون