شبیه سازی و مقایسه سامانه های کنترل خودکار در کانال اصلی شبکه آبیاری قزوین

یکی از روش های مؤثر برای ارتقای عملکرد و بهبود مدیریت تحویل و توزیع در شبکه های آبیاری بکارگیری سامانه های کنترل خودکار است. اولین گام در بکارگیری سامانه های خودکار در شبکه ها، توسعه ی مدل ریاضی می باشد. یکی از مدل های هیدرودینامیک برای شبیه سازی جریان ماندگار و غیرماندگار در شبکه ها مدل ICSS می باشد. در این تحقیق سامانه های کنترل سازه تنظیم آمیل- آبگیر دریچه ی نیرپیک، سازه تنظیم سرریز نوک اردکی- آبگیر دریچه ی کشویی و سازه تنظیم سرریز لولایی- الگوریتم PID آبگیر دریچه ی کشویی تحت سناریوی تغییرات شدید دبی ورودی و دبی آبگیرها در بخشی از کانال اصلی شبکه ی آبیاری قزوین مورد بررسی قرار گرفتند. سپس از شاخص های عملکرد ماکزیمم خطای مطلق، خطای مطلق تجمعی و حجم تحویلی مؤثر برای ارزیابی این سامانه ها استفاده شد. نتایج نشان داد که سامانه ی سازه تنظیم سرریز لولایی- الگوریتم PID آبگیر دریچه ی کشویی بهترین عملکرد و سامانه ی سازه تنظیم سرریز نوک اردکی آبگیر دریچه ی کشویی پایین ترین عملکرد را دارا می باشد.

کلیدواژه ها:

سامانه کنترل خودکار ، شبکه آبیاری قزوین ، مدل هیدرودینامیک ICSS