تعیین حد بستر رودخانه با استفاده از تصمیمگیری چند معیاره

توسعه سریع زندگی شهری و روستایی در اراضی حاشیه رودخانه ها و در نتیجه استفاده روز افزون از منابع آبی اغلب منجر به تجاوز به بستر طبیعی و حریم قانونی رودخانه ها در آن نواحی می شود. روند تجاوز به بستر و حریم رودخانه ها، تصرف غیر قانونی در این گونه اراضی و دخل و تصرف غیر مجاز در آنها، نه تنها امکان استفاده از پتانسیل های آبی را کاهش می دهد بلکه خسارات جبران ناپذیری در اثر طغیان های کنترل نشده بر جان و مال مردم وارد کرده و زیانهای اقتصادی عمده به بار می آورد. تعیین حد بستر و حریم رودخانه ها امکان حفاظت بستر رودخانه در مقابل اشغال و احداث هرگونه تاسیسات غیر مجاز در آن را فراهم می سازد. بدین ترتیب بستر خالی از هرگونه ساخت و ساز باقی می ماند و خسارات ناشی از سیلاب روی تاسیسات احداثی کاهش می یابد. آنچه مشخص است تعریفی که به عنوان بستر و حریم برای سیل وجود دارد دارای نقص است. در این مقاله با استفاده از روش تصمیم گیری چندمعیاره و همچنین بکارگیری نرم افزارهای مربوطه حد بستر رودخانه نوروزی از سرشاخه های رودخانه عمارت تعیین و تدقیق می گردد. معیارهای در نظر گرفته شده در این تحقیق عبارتند از رژیم جریان بر اساس عدد فرود (هیدرولیکی)، مساحت اراضی آزاد شده (اقتصادی)، میزان همکاری و مشارکت مردم (اجتماعی) و سوابق دعاوی و شکایات (حقوقی) که با استفاده از روش تاپسیس بررسی شده و در نهایت گزینه برتر که درصدی از پهنه سیلاب با دوره بازگشت 25 سال یا همان حد بستر فنی است مشخص گردیده است.

کلیدواژه ها:

بستر ، حریم رودخانه ، تصمیم گیری چندمعیاره ، TOPSIS