شبیه سازی روزانه دبی در زیرحوضه میانی حوضه آبخیز هلیل در استان کرمان با استفاده از نرم افزار SWAT
محل انتشار: چهاردهمین کنفرانس ملی هیدرولیک ایران
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 667
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IHC14_155
تاریخ نمایه سازی: 16 اسفند 1394
چکیده مقاله:
شبیه سازی پدیده های هیدرولوژیکی حوضه ها در ارائه راه حل بهینه در مدیریت کیفی و کمی منابع آب موثر است. در این مطالعه برای شبیه سازی هیدرولوژیکی زیر حوضه میانی حوضه هلیل رود در استان کرمان، مدل SWAT به کار گرفته شد. بدین منظور رواناب این زیرحوضه طی سال های - آماری 1994-2010 شبیه سازی گردید. سال 1994 جهت آماده سازی مدل، سال های 1995 تا 2006 جهت واسنجی مدل و سالهای 2007 تا 2010 جهت صحت سنجی مدل در نظر گرفته شدند.. نتایج مدل با استفاده از اندازه گیریهای روزانه دبی در ایستگاه های هیدرومتری دهرود، حسین آباد و کهنک شیبانی و روش SUFI-2 در نرم افزار SWAT-CUP طی دوره آماری 1995-2006 مورد آنالیز حساسیت و واسنجی و تحلیل عدم قطعیت قرار گرفت. توانایی مدل SWAT در شببیه سازی حوضه به کمک ضریب نش - ساتکلیف (NS) و ضریب تعیین (R2) مورد ارزیابی قرار گرفت. ضریب تعیین در دوره واسنجی برای ایستگاه های هیدورمتری دهرود، حسین آباد و کهنک شیبانی به تریبت 0.45 و 0.9 و 0.76 به دست آمد. همچنین ضریب نش ساتکلیف برای سه ایستگاه ذکر شده به تریبت 0.44 و 0.89 و 0.52 به دست آمد. حساسیت پارامترهای جریان با استفاده از معیارهای p-Value و t-Stat در SUFI-2 تعیین شد. پس از واسنجی پارامترهای حساس و محاسبه مقدار بهینه پارامترها، مقادیر جدید پارامترها در مدل SWAT به روزرسانی شد و مدل برای دوره آمار 2007 تا 2010 مجدداً اجرا شد. ضریبت تعیین در دوره صحت سنجی برای سه ایستگاه هیدورمتری دهرود، حسین آباد و کهنک شیبانی به تریبت 0.57 و 0.83 و 0.72 به دست آمد. همچنین ضریب نش ساتکلیف در دوره صحت سنجی برای سه ایستگاه ذکر شده به تریبت 0.57 و 0.82 و 0.57 به دست آمد. نتایج نشان داد که مدل SWAT ابزار مناسبی در رابطه با شبیه سازی شدت جریان رودخانه در مقیاس روزانه می باشد. بنابراین می توان از این مدل جهت اجرای سناریوهای مدیریتی استفاده کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرزانه قادری نسب گروهی
دانشجوی دکتری سازه های آبی، بخش مهندسی آب، دانشگاه شهید باهنر کرمان
محمد باقر رهنما
دانشیار بخش مهندسی آب، دانشگاه شهید باهنر کرمان
محمد ذونعمت کرمانی
استادیار بخش مهندسی آب، دانشگاه شهید باهنر کرمان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :