ارزیابی مصالح نوین در ساخت جداره های ساختمان نمونه موردی در استان مازندران

توجه به امنیت ساختمان، صرفه اقتصادی، دسترسی ونگاه اقلیمی در سالهای اخیر موجب گردیده که حساسیت به کیفیت مصالحافزایش یابد. به کارگیری سیستم های سنتی در امر ساخت وساز جوابگوی نیاز جامعه مدرن نبوده و استفاده از فناوری های نوین دراینبخش اجتناب ناپذیر میباشد. اما بدلیل عدم ریسک پذیری و وجود آگاهی کافی در سازندگان و کاربران میزان مصرف این نوع مصالح باحد مطلوب فاصله بسیار دارد.این پژوهش با هدف شناخت سیستم ساخت مناسب جهت استفاده در جداره های ساختمانی در استانمازندران انجام گردید.روش تحقیق در این پژوهش تحلیلی- توصیفی است و برای گردآوری داده ها از روش کتابخانه ایی و بررسی های میدانی استفاده شده است. نتایج بررسی ها و تحلیل های بعمل آمده، حاکی از آن است که بلوک سفالی HCB و بلوک گازی AAC بهدلیل صرفه اقتصادی و سهولت در اجراو 3D پانل باتوجه به عایق سازی مناسب درصدرمحصولاتی میباشند که در جداره های ساختمانیبکار می روند. از طرفی بلوک های بتنی لیکا ، بلوک های AAC و پانل بتنی ICF ، به دلیل عدم دسترسی مناسب وصرفه اقتصادی در پایین ترینتراز انتخابی قرار گرفته اند. بهره گیری از این نتایج می تواند در ایجاد شرایط مطلوب ساخت و ساز موثر واقع گردد.

کلیدواژه ها:

شمال ایران ، جداره ساختمان ، صنعت ساخت و ساز ، مصالح نوین