مروری بر میزان آگاهی، نگرش و دانش مردم از نحوه صحیح مدیریت مواد زاید داروهای تاریخ گذشته و غیر قابل استفاده

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 354

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC11_196

تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1397

چکیده مقاله:

زمینه و هدف : دفع نا مطلوب مواد زاید داوریی می تواند سبب بروز مخاطرات جدی زیست محیطی در آبهای سطحی، زیر زمینی و زندگی آبزیان گردد. از آنجا که بخش وسیعی از این مواد زاید در خانه ها دفع می شود، میزان آگاهی افراد از خطرات و استفاده از روش دفع مناسب بسیار مهم و ضروری است. این تحقیق با مروری بر مطالعات انجام شده، میزان آگاهی، نگرش و دانش مردم نسبت به خطرات زیست محیطی، روش های مناسب دفع، تاثیر پارامترهای مختلف دیگر مانند جنسیت، سن، میزان تحصیلات و... را مورد بررسی قرار داده و تاثیر گذارترین روش های اطلاع رسانی از دید افراد را معرفی می کند. مواد و روش ها : جستجوی مقالات از پایگاه های مختلف تحقیقاتی آنلاین مانند Google Scholar ، Scince direct ، Pubmed و... انجام گردید. بر این اساس در مرحله اول تعداد 85 مقاله انتخاب و با بررسی کیفیت مطالعات بر اساس روش طراحی مطالعه، اندازه نمونه، قدرت آماری مطالعه، در نظر گرفتن عوامل مخدوش کننده، در دسترس بودن داده های مورد نیاز تعداد نهایی 92 مقاله در بخش نهایی مورد بررسی و آنالیز قرار گرفت. جهت آنالیز آماری اطلاعات از نرم افزار Excel 2010 و SPSS 16 استفاده گردید. نتایج : نتایج حاصله نشان داد رابطه معناداری بین سطح تحصیلات و میزان آگاهی افراد وجود دارد (Pvalue=0.001) . اگرچه این رابطه در مورد جنسیت (Pvalue=0.08) و سن (Pvalue=0.12) مشاهده نشد. بالغ بر 65 % مردم از خطرناک بودن دفع نامناسب به محیط زیست و مخاطرات آن آگاهی داشتند، اما تنها 3% افراد با روش مناسب دفع آشنایی داشتند. همچنین بهترین روش اطلاع رسانی بترتیب ، فضای مجازی ( 41 %)، تلویزیون و رسانه های عمومی (% 35 ) و درج بر روی بسته کالا (% 13) و روزنامه (% 5) بود. لازم به ذکر است، فقر مطالعات داخلی در این زمینه بسیار محسوس بود. نتیجه گیری : اگر چه ارتباط معناداری بین میزان اطلاع افراد از مخاطرات زیست محیطی و انتخاب روش های مناسب دفع وجود نداشت، اما نتایج حاصله نشان داد اطلاعات افراد از چگونگی دفع مناسب این مواد دارویی بسیار پایین بوده و نیاز به برنامه ریزی های عملیاتی مهمی توسط سازمان ها و ارگان های مربوطه دارد.

نویسندگان

زهره رهنما برگرد

دانشجوی کارشناس ارشد، گروه مهندسی بهداشت محیط و حرفه ای دانشکده بهداشت، کمیته تحقیقات دانشجویی؛ دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

فاطمه کریمی نژاد

کارشناس ارشد، گروه مهندسی بهداشت محیط و حرفه ای دانشکده بهداشت، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

سمانه کریمی زارچی

کارشناس ارشد، مهندسی آب و فاضلاب، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شمال تهران، تهران، ایران