بررسی میزان آلودگی لباس های رختشویخانه بیمارستان امام علی (ع) کرمانشاه

زمینه و هدف : رختشویخانه از بخش های مهم بیمارستان است که از نظر بهداشتی و انتشار عفونت اهمیت زیادی دارد. رختشویخانه بیمارستان باید در محل مناسبی قرار داشته و مجهز به کلیه ماشین آلات لباسشویی، خشک کن واتوکشی باشد. ضمنا محل لوازم آلوده و شسته شده باید از یکدیگر کاملا مجزا باشند تا امکان مخلوط شدن آنها وآلودگی ثانوی وجود نداشته باشد. نور، تهویه،حرارت و رطوبت این قسمت باید مناسب باشد. مواد و روش ها : در این تحقیق، نمونه گیری به مدت. هفته و هفته ای دوبار نسبت به پایش نقطه انتخابی به روش ACC در بیمارستان پزشکی امام علی کرمانشاه در خصوص لندری در بیمارستان که به صورت تصادفی برای مطالعه انتخاب شده. مجموعا 120 نمونه از لباس های تمیز و کثیف گرفته شد و نمونه ها به وسیله سواب استریل مرطوب در محیط Blood Agar کشت داده شد. پس از شمارش کلونی های نمونه به صورت آلوده گزارش شده است که نمونه های آلوده به نمونه های دارای بار باکتری بیشتر از 2/5cfu/cm اطلاق می شود. نتایج : نتایج نشان می دهد که متوسط آلودگی لباس های استفاده شده در بخش های مورد مطالعه در بیمارستان امام رضا 93/33 درصد و متوسط درصد پاک 40 درصد بود بالا بودن موارد آلودگی در لباس های خروجی ازبخش ها،تماس لباس با بیماران آلوده و ترشحات بدن آنها می باشد و متوسط آلودگی لباس های تمیز بعد از شستشو 48/33 درصد بود. نتیجه گیری : در رختشویخانه خطر انتقال بیماری از طریق لباس های آلوده در طول فرایند شستشو نبایستی نادیده گرفته شود که در این پژوهش متوسط آلودگی در بخش های مورد مطالعه از میزان بالایی برخوردار بودواز علل آن می توان به آگاهی متوسط پرسنل رختشویخانه به اطلاعات مورد نیاز در مورد شستشوی البسه آلوده ،عدم کفایت محلول هایی که جهت شستشو و گندزدایی به کار می روند اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

رخت شوی خانه ، آلودگی ، محیط کشت ، نمونه برداری