بررس اثر بخشی ارتباطات سازمانی مدیران گروه های آموزشی با دانشجواین

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی ارتباطات سازمانی بین مدیران گروه های آموزشی با دانشجویان از دیدگاه دانشجویان دوره ی کارشناسی در دانشگاه شهید چمران اهواز بود. روش پژوهش، روش آمیخته (کمی و کیفی) بود. بدین منظور 240 نفر از دانشجویان سال سوم و چهارم دوره ی کارشناسی از دانشگاه شهید چمران با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. به 210 نفر از آنها پرسش نامه داده شد و با 30 نفر مصاحبه انجام گرفت. پرسش نامه ی مورد استفاده در این پژوهش، پرسش نامه ی محقق ساخته بود. روایی پرسش نامه با استفاده از روش روایی صوری و پایانی آن از طریق روش آماری آلافی کرونباخ محاسبه گردید که میزان آن 0/95 بود. ارتباطات سازمانی بین مدیران گروهها و دانشجویان از پنج بعد (ساختاری، محتوایی، فردی، نهادی و ارتباطات انسانی) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ارتباطات سازمانی مدیران گروههای آموزشی با دانشجویان از نظر چهار بعد محتوایی، فردی، نهادی و ارتباطات انسانی و کل جنبه ها) در حد مطلوب و مورد انتظار ( با t-value=4) نبوده ست ولی از نظر بعد ساختاری در حد مطلوب و مورد انتظار (با t-value=3) بوده است. یافته ها همچنین نشان داد که ارتباطات انسانی کمترین و عنصر فردی بیشترین میانگین را در بین جنبه ها داراست. یافته های دیگر تفاوت معنی داری را بین دانشجویان گروه علوم انسانی و غیر علوم انسانی در اثر بخشی ارتباطات سازمانی بین مدیران گروههای آموزشی و دانشجویان نشان نداد. یافته ها همچنین نشان داد که بین دانشجویان دختر و پسر تفاوتی وجود ندارد اما بین این دو گروه (دختر و پسر) در زمینه ی جنبه ی ارتباطات انسانی تفاوت معنی داری وجود دارد. یافته های دیگر این پژوهش نشان داد که بین دانشجویان سال سوم و چهارم تفاوتی وجود ندارد و تنها تفاوت این دو گروه در زمینه بعد محتوایی بوده است.

کلیدواژه ها:

ارتباطات سازمانی ، اثر بخشی ، دانشجویان ، مدیران گروههای آموزشی