بررسی راهبردهای تغییر و بهبود فرهنگ سازمانی در سازمانهای دولتی

امروزه سازمانهای بخش دولتی با فشارهای بسیار زیادی برای تطبیق با تغییرات چشمگیر محیط بیرونی مواجه اند، مدیران سازمانهای بخش دولتی باید به کارکنان خود کمک کنند تغییرات محیطی و نیاز فوری انطباق پذیری با آن را درک کنند، بدین منظور تغییر فرهنگ این سازمانها امری ضروری است. صاحب نظران، فرهنگ سازمانی را الگوی منحصر به فرد از مفروضات،ارزشها و هنجارهای مشترک می دانند که فعالیتهای جامعه پذیری، زبان، سمبل ها و عملیات سازمانها را شکل می دهد. بیشتر مسایل اداره امور عمومی و اجتماعی مربوط ارزش هاست. سازمانهای دولتی از طریق قانون حمایت شده اند و در دستیابی به هدف نهایی خود یعنی ارایه خدمات عمومی، نسبت به اجرای قوانین مسیولیت دارند. در حوزه بخش دولتی نگرانی ما در مورد عدالت اجتماعی است. برای تقویت و ارتقای فرهنگ سازمانی موجود ابتدا می بایست فرهنگ حاکم را مورد بررسی و شناخت قرار داد. تا از این طریق نقاط قابل بهبود فرهنگی شناسایی شده و زمینه ارتقا فرهنگ سازمانی فراهم آید. از دیدگاه مدیریتی چندین راهبرد برای تغییر فرهنگ سازمانی وجود دارد که یادگیری را در محیط سازمانی آسان میسازد. راشلین ) 1998 ( چهار راهبرد را ارایه میدهد، تقویت مثبت، تقویت منفی، خاموشی، تنبیه، که هر کدام نقش متفاوتی در فرهنگ پذیری ایفا می کند. روشهای مختلفی برای تغییر فرهنگ سازمانی وجود دارد. این روشها یا به دنبال ایجاد تغییر از درون هستند که معمولا بر اساس آن برافزایش آگاهی، دانش و معرفت افراد تاکید میشود و یا به دنبال ایجاد تغییر از بیرونند که معمولا برایجاد محیط و شرایط کاری جدید تاکید میشود که عبارتند از : آموزش، تغییر افراد کلیدی، توسعه نظام مشارکتی، نظام ارزشیابی عملکرد،توسعه مدیریت بر مبنای هدف،تغییر ساختار سایر نظام های سازمانی، طراحی مشاغل. بر اساس مدل فرهنگ سازمانی دنیسون، با توجه به اهرمهای تغییر و بهبود فرهنگ سازمانی بعنوان محور اصلی بایستی اقدام نمود که عبارتند از اهرم های درگیر کار شدن، هرمهای یکپارچگی، اهرمهای سازگاری، اهرم های ماموریت

کلیدواژه ها:

بهبود ، تغییر ، سازمانهای دولتی ، راهبرد ، فرهنگ سازمانی