شخصیت و شخصیت پردازی در مجموعه داستان مثل همه ی عصرها نوشته زویا پیرزاد

امروزه در ادبیات داستانی، صناعت بیش از محتوا در کانون توجه قرار دارد. در ادبیات داستانی، عنصر شخصیت جایگاهی والادارد. پردازش مستقیم، غیرمستقیم و تلفیق این دو، از روشهای پرداخت شخصیت است. در این پژوهش، یک مجموعه داستان کوتاه زویا پیرزاد، انتخاب و چگونگی کارکرد این عنصر در آثار آنها واکاوی و تحلیل شده است. همچنین، این پژوهش بر آن است تا داستانهای این نویسنده را ازنظر شگرد در پردازش شخصیتها بررسی کند. او برای به کار بردن این مولفه ها از زبان خاصی استفاده نمیکند. درواقع، داستانهای او پرحجم نیستند و موضوعات و زبان، متناسب با سبک داستان نویسی اش انتخاب شدهاند. آنچه تاکنون به آن توجه خاص و چندانی نشده است، چگونگی حضور شخصیتها و پردازش آنها در داستان است.در این مقاله، پژوهشگر برآن است تا با رویکردی توصیفی تحلیلی داستانهای این نویسنده را ازنظر شگرد در پردازش شخصیتها بررسی کند؛ چگونگی تاثیر جنسیت نویسنده را در انتخاب شخصیتهای داستانی تعیین نموده و مشخص کنند که آیا اصولا جنسیت گرایی در آنها مطرح بوده است یا خیر بررسیهای انجام شده در مجموعه داستان کوتاه این نویسنده ) 18 داستان کوتاه( نشان میدهد که موضوع اصلی در همه روایتها به زن و مسایل این جنس مربوط میشود؛ در مثل همه ی عصرها، روزمرگی و کارها و وظایف تکراری بیداد میکند. در بحث از چگونگی حضور شخصیتها، نویسنده در بعضی از داستانها با راوی یکی میشود؛ البته این شکل از روایت، قطعی نیست. پردازش شخصیتها در هر کتاب متفاوت صورت گرفته است. پیرزاد از شخصیت پردازی غیرمستقیم بیشتر بهره برده است. او با توصیف صحنه خواننده را وارد داستان میکند؛ سپس، با زبان گیرا و جذاب مخاطب را در بحرانهای داستانی قرار میدهد و تا پایان همراه شخصیتها میکشاند

کلیدواژه ها:

داستان کوتاه ، شخصیت ، شخصیت پردازی ، زویا پیرزاد