یک رویکرد دو معیاره به مدیریت زنجیره تأمین در شرایط عدم قطعیت

زنجیره تامین، یک سیستم جامع شامل واحدهای تولید و ذخیره موجودی است که دارای یک ساختار چندمرحله ای است . عدم قطعیت جزء لاینفک مدیریت زنجیره تأمین است و مدیریت زنجیره تأمین به لحاظ وجود عدم قطعیت در داده ها و روابط پیچیده بین واحدهای مختلف زنجیره تأمین امری بسیار دشوار است . عدم قطعیت می تواند از تغییرات تقاضای مشتری یا قابلیت اطمینان تأمین کنندگان خارجی ناشی شود . در این مقاله یک مدل کنترل موجودی زنجیره تأمین در قالب یک ساختار شبکه ای چند مرحله ای با چند تأمین کننده و برای یک محصول خاص توسعه داده شده که تقاضای فازی محصول نهایی از یک سو و قابلیت اطمینان فازی تامین کنندگان خارجی از سوی دیگر بر سیاست تعیین موجودی واحدهای ذخیره موجودی زنجیره تاثیر گذارند . قابلیت اطمینان تأمین کنندگان خارجی زنجیره تأمین به وسیله یک سیستم خبره فازی با استفاده از یک مجموعه عبارات بیانی تعیین گردیده است . نتایج به دست آمده از این مدل شبیه سازی شده و نسبت به پارامترهای مختلف تحلیل حساسیت انجام شده است . همچنین عملکرد زنجیره، با استفاده از یک رویکرد دومعیاره براساس هزینه و نرخ تامین با به کارگیری الگوریتم گروه ذرات و بهینه یابی شبیه سازی مورد بررسی قرارگرفته است و نتایج نشان دهنده کارایی روش ارایه شده می باشد .

کلیدواژه ها:

مدیریت زنجیره تامین ، عدم قطعیت ، مجموعه های فازی ، بهینه یابی شبیه سازی ، تصمیم گیری چندهدفه ، الگوریتم بهینه یابی گروه ذرات