ارائه مدلی برای طراحی شبکه نقاط محوری با تصمیم­گیری روی ظرفیت ها

مسائل مکان یابی نقاط محوری عموما درشبکه های حمل و نقلی و ارتباطات راه دور مطرح میشوند نقطه محوری نقش یک نقطه انتقال را ایفا می کند که درآن ترافیک وارده ازچندین مبدا باهمجمع شده و به سمت نقطه محوری دیگرفرستاده میشود و یا این ترافیک به چندین شریان تقسیم شده که به سمت سایر مقاصد هدایت میشوند مساله مکان یابی نقاط محوری مرتبط با مکان یابی تسهیلات نقاط محوری و تخصیص نقاط تقاضا به نقاط محوری برای مسیریابی ترافیک بین جفت نقاط مبدا و مقصد است دراین مقاله محدودیت ظرفیت روی نقاط محوری و اتصالات بین آنها درنظر گرفته شده است که این ظرفیت ها چندسطحی هستند یعنی میتوان ازبین مجموعه ای ازچندین ظرفیت یک ظرفیت برای آنها درنظر گرفتهرچه ازظرفیت بیشتری استفاده شود هزینه استفاده ازنقاط محوری و اتصالات نیز بیشتر خواهد بود. دراین مقاله مدلی برای این مساله ارایه گردیده و نتایج عددی آن درمقایسه با ظرفیت تک سطحی مقایسه شده است

کلیدواژه ها:

نقاط محوری ، مکان یابینقاط محوری ، سطوح ظرفیت ، اتصالات بین نقاط محوری