یک رویکرد ماکس- مین برای مسأله ی تخصیص افزونگی در سیستم سری- موازی با قید انتخاب تنها یک جزء در هر زیرسیستم

این مقاله به ارائه و ازمون یکمدل جدید ریاضی برای مساله تخصیص افزونگی دریک سیستم سری موازی می پردازد که تابع هدف آن حداکثر سازی مینیمم قابلیت اطمینان زیرسیستم ها می باشد درمساله موردنظر ما دراستراتژی افزونگی درهرزیرسیستم باید تنها یک جز درهرزیرسیستم انتخاب شود اشکارا یک سیستم به اندازه قابلیت اطمینان غیرقابل اعتمادترین زیرسیستم آن قابل اعتماد است بنابراین با افزایش تاحدممکن حداقل قابلیت اطمیان زیرسیستم میتوان به قابلیت اطمینان بالایی برای سیستم دست یافت هرچند که ممکن است این لزوما بهترین قابلیت اطمینان ممکن برای کل سیستم نباشد دررویکرد حل مساله به یک مدل هم ارز خطی تبدیل و ازروشهای برنامه ریزی صحیح حل میشود الگوریتم ارایه شده را روی 33 مساله شناخته شده ازقیف مورد ازمون قرارمیدهیم نتایج حاصله درمقایسه با نتایج بدست امده از حالتی که امکان انتخاب ترکیب اجزا درهرزیرسیستم وجوددارد نشان میدهند که مدل پیشنهادی و الگوریتم ارایه شده برای حل درعمل کاملا کارا و موفق هستند.

کلیدواژه ها:

مساله تخصیص افزونگی ، سیستم موازی ـ سری ، بهینه سازی قابلیت اطمینان ، رویکرد ماکس ـ مین