حل مسئله تخصیص افزونگی برای یک سیستم با اجزای سه حالته با استفاده از الگوریتم تکامل تفاضلی

در مدل های ریاضی کلاسیک که از مسائل پایایی ارائه شده اند، برای هریک از اجزای در حال کار در سیستم دو وضعیت سالم و خراب در نظر گرفته شده بود. اما در سال های اخیر، در تحقیقات حوزه پایایی، مدل هایی با در نظر گرفتن چندین حالت عملکرد برای هریک از اجزاء ارائه شده اند، به نحوی که هر جزء با احتمالاتی مشخص دارای نرخ های عملکردی متفاوت است. ما در این مقاله قصد داریم به منظور کاربردی تر ساختن این مسائل در دنیای واقعی، سیستمی را با سه وضعیت کارکرد سالم، نیم سوز و خراب در نظر گرفته و تلاش کنیم با تعریف جدیدی از حالت ها، پایایی سیستمی متشکل از چندین زیر سیستم با اجزای افزونه را حداکثر نماییم. هم چنین در این تحقیق فرض بر این است که فعالیت های فنی و سازمانی نیز بر بهبود پایایی اجزاء تأثیر گذار بوده و البته هزینه هایی را نیز به سیستم تحمیل می کند که مایلیم این هزینه ها از مقداری مشخص تجاوز نکند. این دسته از مسائل در زمره ی مسائل Hard-PN قرار می گیرند که حل آن مستلزم استفاده از الگوریتم های ابتکاری و فرا ابتکاری است. در این تحقیق پس از مدل سازی مسئله، یک الگوریتم تکامل تفاضلی به منظور حل آن ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

پایایی ، سیستم های چند حالته ، مسئله تخصیص افزونگی ، اجزای سه حالته ، الگوریتم تکامل تفاضلی