طراحی یک شبکه زنجیره تأمین پایدار برای صنعت نفت تحت شرایط عدم قطعیت

نفت به عنوان یکی از اصلیترین منابع تأمین کنندهی انرژی محسوب می شود. وجود یک شبکه زنجیره تأمین مناسب که نفت خام را به محصولات پالایشگاهی تبدیل کند، با توجه به حجم بالای سرمایه گذاری تجهیزات در این صنعت و همچنین طول عمر بالای این شبکه، ضروری به نظر می رسد. برای دستیابی به یک زنجیره تأمین پایدار، سطح استراتژیک یکی از بهترین مراحل برای در نظر گرفتن معیارهای پایداری است. برای این منظور، با در نظر گرفتن معیارهای پایداری در مسأله تعیین مکان تأسیس تسهیلات نفتی در سه سطح اصلی زنجیره تأمین نفت شامل پایانه های نفت خام، پالایشگاه های نفت و انبارهای ذخیره محصولات پالایشگاهی سعی می شود مقدار پایداری زنجیره تأمین بیشینه شود. گزینه های مختلف در هر سه سطح با استفاده از روش فرآیند تحلیل شبکه ای وزن دهی شده و سپس به کمک یک مدل برنامه ریزی ریاضی چند هدفه، مدل مسئله طراحی شبکه زنجیره تأمین نفت تشکیل می گردد. همچنین، برای مواجهه با عدم قطعیت در پارامترهای ورودی مسئله، از ترکیب برنامه ریزی امکانی (اندازه Me) یک رویکرد حل تعاملی فازی، استفاده می شود. در نهایت اعتبار مدل پیشنهادی از طریق حل یک مثال عددی و با تولید داده های تصادفی در فاصله منطقی با توجه به داده های صنعت نفت ایران بررسی می شود.

کلیدواژه ها:

زنجیره تأمین نفت ، طراحی شبکه زنجیره تأمین پایدار ، فرآیند تحلیل شبکه ای ، برنامه ریزی امکانی