سیاست مرور دایم در زنجیره عرضه با پارامترهای فازی

دنیای واقعی سرشار از عدم قطعیت است و نمی توان در مدل های سفارش دهی، پارامترهایی مانند تقاضا را به طور دقیق تعیین کرد. بنابراین استفاده از مقادیر قطعی و همچنین روش های آماری به دلیل نبود اطلاعات کافی مقعول به نظر نمی رسد. در این مقاله راهکاری برای استفاده از اعداد فازی برای تصمیم گیری مرتبط با سیاست مرور دایم موجودی در زنجیره عرضه ارایه شده است. زنجیره عرضه شامل دو بنگاه A و B است که بنگاه A تقاضای فازی مشتری را پاسخ می دهد و براساس سیاست کنترل موجودی اتخاذ شده، کالای مورد نیاز خود را از بنگاه B تامین می کند. بنگاه B نیز با توجه به سیاست کنترل موجودی مربوطه، کالای خود را از یک تامین کننده با ظرفیت بی نهایت تهیه می کند. در هر دو بنگاه، محدودیت فضای انبار برای موقعیت موجودی و کمبود به صورت پس افت در نظر گرفته شده است. مهم ترین پارامتر فازی، تقاضای مشتری است که به بنگاه A داده می شود. تابع عضویت این پارامتر به صورت عدد فازی ذوزنقه ای است. در تابع هدف مسئله، تمرکز روی کنترل هزینه و ارضا کردن سطح خدمتی مشخص و از پیش تعیین شده برای هر دو بنگاه است. با توجه به شرایط فازی، مسئله با دو رویکرد متمرکز و غیرمتمرکز در زنجیره مدل شده و بعد از فازی زادیی، این دو رویکرد با مثال عددی مورد مقایسه قرار گرفته است تا براساس جواب بهینه رویکرد برتر انتخاب شود.

کلیدواژه ها:

زنجیره عرضه دو سطحی ، تقاضای فازی ، سیاست مرور دایم ، رویکرد متمرکز ، رویکرد غیرمتمرکز