بررسی مسئله زمانبندی و مسیریابی موجودی در زنجیره ی تأمین با استفاده از مدل های MIP و CP

مسیریابی موجودی شاخهای گسترش یافته از مساله مسیریابی وسائل نقلیه میباشد که مقدار تحویل کالا نیز در مساله مسیریابی لحاظ شده است. ادغام مباحث زمانبندی با مساله مذکور علاوه بر تصمیمگیری در مورد کنترل موجودی و مسیریابی، منجر به تخصیص نقاط تقاضا به وسائل نقلیه نیز میشود. در این پژوهش به بررسی این مساله در قالب ارائه دو مدل برنامه ریزی مخلوط عدد صحیح (MIP) و برنامه ریزی محدودیتی (CP) در زنجیره تأمین پرداخته شده است. پس از به کارگیری تکنیک های مخصوص جهت افزایش کارایی مدلها، نتایج محاسباتی نشان داد که مدل برنامه ریزی محدودیتی قادر به حل مساله در زمان های کوتاه تری نسبت به مدل مخلوط عددصحیح میباشد. در ادامه، بر روی تعدادی از پارامترهای مساله تحلیل حساسیت انجام شد. از جمله نوآوری های این پژوهش میتوان به درنظر گرفتن جریمه های کمبود پسافت و ظرفیت موجودی برای خرده فروشان و همچنین حل کردن این مساله برای اولین بار با روش برنامه ریزی محدودیتی اشاره نمود.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی عددصحیح ، برنامه ریزی محدودیتی ، زمانبندی ، زنجیره تأمین ، مسیریابی موجودی