مدل سازی و بهینه سازی استحکام تسلیم جوشکاری مقاومتی نقطه ای بر اساس داده های تجربی با استفاده از شبکه عصبی و الگوریتم ژنتیک

جوشکاری مقاومتی (RW) از جمله روش های اتصال قطعات فلزی به یکدیگر است و جوشکاری مقاومتی نقطه ای (RSW) ساده ترین و پرکاربردترین نوع جوشکاری مقاومتی است که بر روی ورق های نازک انجام میشود. این روش در صنایع نظامی و لوازم خانگی بیشترین کاربرد را داشته و در اتصال قطعات بدنه خودرو و هواپیما، مهمترین روش جوشکاری به شمار میرود. از این رو توجه به کیفیت نقطه جوشها اهمیت به سزایی در استحکام نهایی سازه بدنه دارد. از این رو لازم است که مقدار متغیرهای جوش به طور مناسبی تنظیم شده باشند. در این مقاله فرآیند جوشکاری نقطه ای برای اتصال دو قطعه، با استفاده از الگوریتم تکاملی GS-GMDH مدل سازی میشود. این بررسی ضمن کمک به درک بهتر فرآیند، نقش پارامترهای مورد بررسی را بر روی جوش تشکیل شده و استحکام مکانیکی جوش مشخص میکند. همچنین به تعیین مقدار بهینه پارامترها بدون انجام آزمایش های پرهزینه و وقتگیر کمک میکند

کلیدواژه ها:

جوشکاری مقاومتی ، شبکه عصبی ، الگوریتم ژنتیک