ایجاد مدلی سیستمی برای شناسایی عوامل موفقیت استقرار نظام مدیریت دانش در سازمان های هوایی و ارایه راهکارهای بهبود (مورد مطالعاتی یکی از سازمان های هوایی)

در دنیای امروز که بسیاری از سازمان ها با سود کم، سرمایه محدود وتحت رقابت فشرده فعالیت می کنند و در عین حال باید انتطارات سهامداران را نیز برآورده نمایند، سازمان هایی موفق هستند که بتوانند موقعیت بهتر و فرصت های جدید ایجاد کنند. با توجه به اهمیت دانش و نقش محوری آن در عصر دانشی، ضرورت دارد سازمانها بویژه سازمان های دانش محور که دانش در آنها به عنوان منبع استراتژیک و عامل کلیدی در کسب و ارایه و حفظ شایستگی اصلی سازمان محسوب میشود، تمهیداتی جهت استقرار مدیریت دانش و شناسایی موانع پیش روی پیاده سازی با یک رویکرد سیستمی اندیشیده و سنجیده شود تا قابلیت هایی را که منجر به تکامل دانش به عنوان یک منبع سازمانی کلیدی می گردد، توسعه دهد. به منظور دستیابی به این هدف در این تحقیق، یک سازمان هوایی دانش محور که استقرار مدیریت دانش در آن با شکست همراه بود مورد بررسی قرار گرفت و یک مدل سیستمی برای آن ترسیم گردید. در ابتدا عوامل مختلفی که می توانند اثرگذار باشند از طریق پرسشنامه و مصاحبه و مرور ادبیات شناسایی شدند. سپس نمودار علی و معلولی که یکی از ابزارهای مورد استفاده در متدولوژی سیستم دینامیک می باشد ترسیم شد و در انتها با استفاده از روش دیماتل فازی این عوامل اولویت بندی شده و عوامل اثر گذار و اثر پذیر شناسایی شدند. نرخ به اشتراک گذاری دانش، تعداد نیروی انسانی با سطح بالای دانش و تجربه، کیفیت کار فردی کارکنان، فرهنگ به اشتراک گذاری دانش و میزان توجه مدیران ارشد به زیرساخت های فناوری اطلاعات و ارتباطات، 5 عاملی بودند که بیشترین وزن و اهمیت را کسب کردند. این عوامل به عنوان مبنای تدوین استراتژی های مدیریت دانش در سازمان مورد استفاده قرار گرفتند تا بتوان به راهکارهای استراتژیک اثربخش دست یافت.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، استقرار مدیریت دانش ، رویکرد سیستمی ، تکنیک دیماتل فازی