بررسی رابطه بین سرمایه فکری با گرایش به نوآوری سازمانی(مطالعه یک شرکت خودرو سازی ایرانی)

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین سرمایه فکری و ابعاد آن با گرایش به نوآوری سازمانی و همچنین تعیین سهم نسبی هر یک از ابعاد سرمایه فکری یعنی سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه مشتری در پیش بینی گرایش به نوآوری سازمانی صورت گرفته است. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده و به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی: تحلیل همبستگی و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده گردید. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که بین سرمایه فکری و ابعاد آن با گرایش به نوآوری رابطه مثببت ومعنی دار قوی ای وجود دارد، همچنین از میان سه بعد سرمایه فکری فقط دو بعد آن یعنی سرمایه ساختاری و انسانی می توانند گرایش به نوآوری در سازمان را پیش بینی کنند و سرمایه مشتری نمی تواند پیش بینی کننده مناسبی برای گرایش به نوآری سازمانی باشد.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، سرمایه انسانی ، سرمایه ساختاری ، سرمایه مشتری ، نوآوری