گذری بر قواعد نورپردازی در زیباسازی فضاهای شهری (نمونه موردی شهر اهواز)

اهواز شهر شب است. این جمله تنها شهر زیبای اهواز را در الفاظ معروف نکرده است، بلکه به علت شرایط خاص جغرافیایی و اقلیمی آن منطقه، استقبال ساکنین اهوازی جهت تردد و استفاده از خدمات تجاری و رفاهی و... شهری در ساعات بعد از غروب آفتاب تا اواخر شب که ناشی از خنک بودن هوا می باشد، بیشتر نموده است. شناخت و درک مبانی نظری و عملی عناصر منظر شهری می تواند در ارتقای کیفیت فضاهای شهری تاثیر گسترده ای داشته باشد. سیمای شبانه پارک های شهری و عناصر روشنایی نیز بخشی از مباحث طراحی منظر یک شهر می باشد. سیمای شبانه شهر به عنوان جزیی لاینفک در طراحی فضاهای شهری از جمله معابر و پارک ها، باید بطور همزمان و با سایر بخش ها طراحی بشود. نور خلاق است. اشیا را برجسته‌تر نشان می‌دهد. زیبایی تمام قسمت‌ها را روشن‌تر می‌کند. ما به کمک چشم‌های خود دنیای خارج را از لحاظ فرم و رنگ حس می‌کنیم و این به کمک نور انجام می‌شود. نقش نورفقط ایجاد محیطی زیبا نیست. بلکه به خصوص نقش آن این است که فعالیت‌ها و کوشش‌های بصری را آسان و راحت می‌کند. نورپردازی فضاهای مختلف شهری، بصورت مجرد نیاز به شناخت روش ها و فنون مختلف نورپردازی و استفاده صحیح از ویژگی های نور و ارتباط با محیط پیرامونش را دارد. نورپردازی در شهر می بایست در راستای این اهداف باشد: 1- کمک به خوانایی نقاط عطف، نشانه ها، مسیرهای عبوری و مناطق پرتراکم.2- تسهیلاتی برای حرکت پیاده ها ، وسایل نقلیه، ترویج ایمنی بیشتر در محیط همراه با زیبایی و تشویق استفاده کنندگان در شب. روش تحقیق در این مقاله بصورت توصیفی، مطالعات میدانی و کتابخانه ای می باشد و سعی شده است که با معرفی ویژگی های نور و اثرات آن در محیط، به تکنیک های نورپردازی پرداخته و سپس فضاهای شهری بصورت مجزا بررسی و قواعد کلی نورپردازی و روشنایی آنها بیان شده است. شناخت این ویژگی ها به معماران و طراحان در طراحی سیمای شبانه فضاهای شهری کمک می نماید.