بررسی مزیت نسبی معادن درحال بهره برداری کائولن ایران با استفاده از روش هزینه منابع داخلی (DRC)

یکی از فاکتورهای مهم برای برنامه ریزی اقتصادی یک کشور در حال توسعه مانند ایران، داشتن اطلاعات از مزیت های نسبی مواد معدنی در امر تولید و صادرات م یباشد. آگاهی از مزی تهای نسبی در بخش تجارت خارجی بهمنظور گسترش صادرات غیر نفتی و کاهش وابستگی به اقتصاد تک محصولی نفت، از ضرور تهای برنامه ریزی کشور می باشد. ذخایر معدنی هر کشور از لحاظ تأمین مواد اولیه بسیاری از صنایع وابسته کشور، مهم م یباشد. با توجه به پایا نپذیر بودن ذخایر معدنی، استفاده بهینه از این ذخائر و تعیین اولویت بهر هبرداری از آنها بسیار حائز اهمیت می باشد. یکی از اهداف برنامه چهارم توسعه اقتصادی و اجتماعی جمهوری اسلامی ایران تأکید بر استفاده از منابع اولیه موجود در کشور م یباشد. در این مقاله به کمک روش هزینه منابع داخلی (DRC ) که یکی از رو شهای محاسبه مزیت نسبی(Comparative Advantage) محسوب م یشود ،وجود یا عدم وجود مزیت نسبی در تولید و صادرات کائولن به خارج از کشور مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است و در نهایت با استفاده از این روش و بررسی شرایط بین المللی و نیاز داخلی مشخص گردیده که آیا اولویت با بهره برداری هرچه بیشتر از این ذخایر و صادرات آنها Exports ) (Oriented بوده و یا اینکه بهتر است که به واردات توجه شده و ذخایر را برای آینده حفظ نمود .آنگاه دقت نتایج به دست آمده از این روش با استفاده از شاخ صهای استاندارد جهانی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

ایران ، معادن کائولن ، مزیت نسبی ، تولید ، صادرات ، هزینه منابع داخلی (DRC) ، شاخص های جهانی