بررسی اثر آلیازینگ در بهینه سازی شبکه برداشت مغناطیس و تعیین مرز با استفاده از سیگنال تحلیلی

حذف اثر آنومالی های سطحی (نوفه) بدنه مغناطیسی را بهتر نشان می دهد. سیگنال تحلیلی یکی از روش های تفسیر داده های میدان پتانسیل است. ماکزیمم در دامنه سیگنال تحلیلی میدان بی هنجاری کل مستقل از جهت مغناطیس شدگی است و در تعیین بدنه مغناطیسی راهنما است. به کار گیری این روش برای تعیین مرز بدنه مغناطیسی باعث کاهش محاسبات پیچیده و نیز کاهش اثر تداخل می شود. مشکلات این روش یکی فاصله بدنه مغناطیسی نسبت به سطح زمین است که هر چه نزدیکتر باشد پاسخ مناسب تری داریم و دیگری اختلاف اثر خودپذیری بدنه مغناطیسی و سنگ های اطراف است که هر چه اختلاف بیشتر باشد نقشه سیگنال تحلیلی واضحتر است. در این مقاله تلاش شده است تا اثر آلیازینگ بر نقشه های پربندی میدان مغناطیسی و سیگنال تحلیلی بصورت کیفی نشان داده شود و تاثیر چگالی شبکه برداشت بر نقشه های سیگنال تحلیلی و میدان کل بررسی شود و شبکه مناسب نیز بررسی شود. در این مطالعه برای تهیه نقشه ها از نرم افزار سرفر 1 استفاده شده است. همچنین نقشه های سیگنال تحلیلی و تخمین عمق با استفاده از بسته نرم افزاری USGS با نام PF و ورژن 2/2می باشند

کلیدواژه ها:

اثرآلیازینگ ، سیگنال تحلیلی ، دایک شیبدار ، میدان مغناطیس