ابزار نگاری و ارزیابی پتانسیل ریزش در دیواره معادن روباز

از مهمترین نگرانیها در معدنکاری روباز شکست دیواره های معدن است، یکی از روش های کنترل شکست دیواره های معادن، ابزار بندی کردن آنها است بدین معنی که با توجه به درجه اهمیت، نقاطی در اطراف ترک های بوجود آمده به صورت روزانه، هفتگی یا ماهانه برداشت می گردد. سپس باتوجه به جابجایی نقاط ابعاد، سرعت و جهت ریزش مشخص می گردد. بدین وسیله می توان تا حدود زیادی رفتار دیواره را تخمین زده و برای ادامه کار در آن معدن تصمیم گیری کرد. در این مقاله علاوه بر معرفی روش های پر کاربرد ابزار نگاری در معادن روباز به پایش شکست در دیواره نهایی کاواک معدن طلای موته(معدن سنجده ) خواهیم پرداخت، نتایج نشان میدهد که زون تحت لغزش را می توان به سه ناحیه تقسیم بندی کرد. در ناحیه شماره یک گسیختگی به وقوع پیوسته و توده در حال لغزش است. توده در همسایگی کاواک قرار دارد و جهت حرکت به درون کاواک است. این ناحیه پتانسیل وقوع ریزش و وارد کردن خسارت را دارد. ناحیه شماره دو، تحت تاثیر ترکهای کششی توسعه یافته و در بلند مدت پتانسیل گسیختگی و لغزش را دارد. ناحیه شماره سه در حال لغزش بوده و جهت حرکت آن به سمت کاواک قدیمی است.

کلیدواژه ها:

ابزارنگاری ، پایداری شیب ، معدن طلای موته