بررسی اثر پارامترهای ولتاژ و زمان در تشکیل پوششهای حاوی تیتانیا و هیدروکسی آپاتیت روی آلیاژ Ti-6Al-4V توسط فرآیند PEO

اعمال پوششهای بیوسرامیکی حاوی تیتانیا و هیدروکسی آپاتیت روی آلیاژهای تیتانیم، باعث افزایش چشمگیر مقاومت به خوردگی و زیستسازگاری این آلیاژها میشود. یکی از روشهای اعمال این پوششها استفاده از اکسیداسیون الکترولیتی پلاسمایی (PEO) است، که ایجاد پوششهایی با ضخامت کافی و چسبندگی مناسب میکند. در این تحقیق، با تغییر ولتاژ و زمان و در غلظت مناسب الکترولیت، هیدروکسی آپاتیت به همراه تیتانیا بهطور مستقیم توسط فرآیند PEO روی آلیاژ Ti-6Al-4V ایجاد شد. مورفولوژی و سطح مقطع پوششها توسط میکروسکوپی الکترونی روبشی، ترکیب شیمیایی توسط آنالیز پراش اشعه ایکس و توپوگرافی توسط آنالیز میکروسکوپی نیروی اتمی بررسی و سختی پوشش توسط نانوسختی سنجی تعیین شد. بررسیها نشان داد که جهت تشکیل هیدروکسی آپاتیت کریستالی به همراه تیتانیا، حداقلی از ولتاژ نیاز است که در زیر آن مقدار هیدروکسی آپاتیت تشکیل نمیشود. همچنین با افزایش زمان عملیات، مقدار هیدروکسی آپاتیت ایجاد شده افزایش یافت. کریستالهای هیدروکسی آپاتیت ایجاد شده دارای شکل تیغهای و ضخامت نانومتری بودند.

کلیدواژه ها:

اکسیداسیون الکترولیتی پلاسمایی ، Ti-6Al-4V ، هیدروکسی آپاتیت ، میکروسکوپی نیروی اتمی ، نانوسختی سنجی