بررسی رفتار متالورژیکی و مقاومت به خوردگی فولاد زنگ نزن آستنیتی AISI347 در طی جوشکاری مکرر به روش GTA

در این پژوهش میکروساختار و رفتار خوردگی فولاد زنگ نزن 347 طی 1 و 4 سیکل جوشکاری تعمیری مورد مطالعه قرار گرفت. سیکل های جوشکاری با روش GTAW و با فلز پرکننده ER347 صورت پذیرفت. رفتار خوردگی نمونه های جوش توسط آزمون حساسیت (غوطه وری در اسید نیتریک به مدت 10 روز ) انجام گردید. پس از سیکل های جوشکاری همچنین بعد از آزمون حساسیت، ریزساختار مناطق گوناگون هر اتصال شامل فلزات جوش و مناطق متاثر از حرارت با میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفت. برای بررسی رسوبات از میکروسکوپ الکترونی روبشی ( SEM ) مجهز به EDX استفاده گردید. بررسی های ریزساختاری نشان داد که ساختاری شامل فریت اولیه استخوانی در زمینه آستنیتی در فلز جوش تشکیل شده است و کاربید کروم شکل گرفته در مناطق متاثر از حرارت با افزایش سیکل جوشکاری افزایش یافته است. رفتار خوردگی الکتروشیمیایی نمونه ها در محلول 5 / 3 درصد وزنی NaCl با استفاده از پلاریزاسیون دستگاه پتانسیودینامیک نشان داد که از 1 تا 4 سیکل جوشکاری دانسیته جریان خوردگی ازA/cm2؛ 6-10×7/11 به A/cm2؛ 5-10×3/08 افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

فولاد زنگ نزن آستنیتی ، AISI347 ، جوشکاری تعمیری ، مقاومت به خوردگی ، آزمون حساسیت