تاثیر فلاوونوئیدها بر عملکرد آنزیم گزانتین اکسیداز

فلاونونیدها به گروهی از مواد پلی فنی اطلاق می شود که به طور عمده در میوه جات و سبزیجات یافت شده و علاوه بر اینکه دارای ویژگی آنتی اکسیدانی بالقوه ای می باشند، قادرند فعالیت بسیاری از آنزیم های متابولیک را مهار سازند. از جمله آنزیم هایی که تحت تاثیر فعالیت مهاری فلاونونیدها قرار می گیرند آنزیم گزانتین اکسیداز (XO) از گروه مولیبدونوم هیدروکسیلاز ها می باشد. این آنزیم در تولید اسید اوریک، رادیکال های اکسیژنی (ROS) و متابولیسم بسیاری از داروها و گزنوبیوتیک ها نقش فعالی را دارد بنابراین فلاونونیدها نه تنها با حذف رادیکال های آزاد به واسطه توان ضد اکسیدانی بالای خود از بروز بیماری های مزمن پیشگیری می نمایند بلکه با تاثیر مهاری بالقوه بر روی برخی از آنزیم های مولد رادیکال های اکسیژنی نظیر گزانتین اکسیداز از شدت شرایط استرس اکسیدانیو می کاهند. در ضمن فلاونونیدها از تولید اسید اوریک با مهار آنزیم متابولیزه کننده پورین دخالت نموده و با تاثیر کاتالیزری گزانتین اکسیداز در متابولیزه نموده داروها احتمالا تداخل ایجاد می کند.