بررسی و مطالعه سرعت خوردگی فلزات در آب دریا (خلیج فارس)

آب دریا یکی از محیط های خورنده ای است که در صنایع دریایی، آب شیرین کن ها، و .... با آن مواجه هستیم ، آب دریا فقط یک محلول از نمکهای معدنی در آب نیست بلکه مخلوطی از نمک ها، گازهای حل شده، عناصر جامد معلق ، و عناصر آلی می باشد. سرعت خوردگی فلزات در آب دریا نه تنها بستگی به انتخاب فلز و یا آلیاژ مناسب دارد بلکه به عواملی مانند: عمق، درجه حرارت، میزان و نوع گازهای حل شده، میزان و نوع ترکیب عناصر آلی و معدنی، سرعت حرکت، و عوامل بیولوژیکی آب دریا نیز دارد. در حال حاضر بررسی جداگانه اثر هر یک از عوامل فوق الذکر در میزان خوردگی، در این مقاله امکان پذیر نبوده و آزمایشات انجام داده شده جهت بررسی خوردگی یکنواخت فلزات و آلیاژ های انتخاب شده (cu-ni 90/10, mild-s, 316, al-Bronze, al-brass, TI-6AL-4V , 6063AL, cu0ni 70/30). در شرایط آزمایشگاهی (محیط ساکن، درجه حرارتهای (25,35,50,70) در آب دریای خلیج فارس (منطقه بوشهر) از دو روش غوطه وری (immersion) و پلاریزاسیون (Linear polarization) صورت گرفته است. نتایج بدست امده از دو روش فوق الذکر نشان می دهد که بیشترین مقاومت خوردگی را آلیاژ S.S.316 , TI-6AL-4V و کمترین مقاومت خوردگی را mild sieeAL دارا می باشند و افزایش درجه حرارت سبب افزایش سرعت خوردگی فلزات و آلیاژ های انتخاب شده گردیده است.