بررسی تاثیر عملیات حرارتی بر روئین شدن برنج Cu-30Zn-1Sn

در این تحقیق تاثیر عملیات حرارتی برروی روئینگی برنج Cu-Zn30-I Sn با ساختار زمینه α ، b و ¢b در محلول بافر حاوی یون کلراید با استفاده از تکنیک های الکتروشیمی DC مطالعه شده است. نتایج نشان داد که اثر قلع در جلوگیری از خوردگی توسط فاز g1 شود، بیشترین اثر را دارد. همچنین نتایج آزمونهای پلاریزاسیون با پتانسیل متغیر برروی نمونه های با عملیات حرارتی مختلف، نشان داد که باافزایش غلظت یون کلراید از 0/05 به 0/1 مولار، پتانسیل خوردگی بشدت کاهش یافته و تخریب شدن لایه روئین و انتقال از فراروئینگی به خوردگی حفره ای رخ می دهد. تشکیل حفره های پایدار در فازهای مختلف با انجام آزمون پلاریزاسیون با پتانسیل ثابت در پتانسیلی مثبت تر از پتانیسل حفره دار شدن آلیاژ مطالعه شده و مشخص گردید که دانسیته ی حفره ها در فاز غنی از قلع g1 بهمراتب کمتر از فازهای α ، b بامقادیر کمتر قلع می باشد. افت پسیویتی به ترکیب شیمیایی آلیاژ و محیط خورنده وابسته بوده و روئین شدن به تشکیل ترکیبات (CuCl,SnO2,Cu2O,ZnO.X(H2O نسبت داده شد.

کلیدواژه ها:

عملیات حرارتی ، روئین شدن ، خوردگی حفره ای ، یون کلراید ، آلیاژ برنج