سنجشمیزان آمادگی مدیران مدارسابتدایی جهت تغییر از نظارت آموزشی به رهبری آموزشی

در طی زمان، فلسفهها و جنبشهای آموزشی نقش ناظر را به شیوه های کاملاً متناقضی تفسیر کردهاند از بازرس گرفته تا رهبر آموزشی یعنی نقشهای کاملاً متفاوتی برای ناظر تعیین کردهاند. از دهه 1990 به بعد نظارت آموزشی به سمت رویکرد رهبری آموزشی تغییر کرده است. بدین ترتیب این مقاله به بررسی میزان آمادگی مدیران مدارس یرای بکارگیری رفتارها و الگوهای رهبری آموزشی در مدارس ابتدایی پرداخته است. مطالعه حاضر در زمره تحقیقات توصیفی و از نوع پیمایشی است. جامعه آماری کلیه معلمان ابتدایی کرج متشکل از 3380 نفر( 2914 زن و 466 مرد) که از آنها تعداد 352 نفر طبق جدول مورگان به عنوان حجم نمونه با روشهای نمونهگیری خوشهای و طبقهای انتخاب شدند. برای اندازه گیری وضعیت رهبری آموزشی از پرسشنامه محقق ساخته بهره بردار گردید. برای تحلیل داده ها از آزمون تی تکنمونهای،تی مستقل و همچنین تحلیل واریانس یک طرفه (ANVOA) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین میانگین بدست آمده و میانگین فرض شده در هرپنج مؤلفه رهبری آموزشی و در سطح اطمینان 0/05 رابطه معناداری وجود دارد، بدین مفهوم مدیران مدارس آمادگی لازم برای تحول به سمت رهبری آموزشی را دارند. همچنین برای مقایسه میزان آمادگی در متغیر جنسیت(مردان و زنان) و نوع مدرسه(دولتی و غیر دولتی) در سطح اطمینان 0/05 نتایج بیانگر وجود تفاوت معنادار بین زنان و مردان و (T=7/661،α=0/ 001 ) و میانگین زنان بیشتر از مردان بوده است ولی در نوع مدرسه بین دولتی و غیر دولتی تفاوت معناداری وجود نداشت. در ادامه برای مقایسه در سطح تحصیلات مدیران، نتایج تحلیل واریانس حاکی از آن بود در سطح معناداری 0/0001 و نمره F-8/106 بین سطح تحصیلات تفاوت معناداری وجود دارد و با افزایش تحصیلات مدیران وضعیت مطلوبتر، برای تغییر از نظارت به سمت رهبری آموزشی دارند. بر این اساس مدیران مدارس آمادگی لازم برای تغییر از نظارت به سمت رهبری آموزشی را دارند ولی باید تلاش شود تا در آینده در وضعیت مطلوب قرار بگیریم.

کلیدواژه ها:

نظارت آموزشی ، رهبری آموزشی ، مدیران ابتدایی