آموزشو اشتغال محصلین مراکزآموزشفنی وحرفه ای تهران

هدف از این تحقیق بررسی چند بعدی فرایند آموزش در حوزه مراکز آموزش فنی و حرفه ای شهر تهران و بررسی نحوه بازخورد آن برا ی جذب و اشتغال زایی کارآموزان این مراکز می باشد. اطلاعات به دست آمده از پیمایش تعداد 300 نفر از کارآموزان در این مراکز جمع آوری و مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج تحلیلی معلوم ساخت که هرچند هدف اصلی از شرکت در دوره های آموزش و کسب مهارت های فنی در راهیابی سریعتر به بازار کار به عنوان مهمترین انگیزه کارآموزان فاقد مهارت یا نیمه ماهر در مقایسه با کارآموزان شاغل که ارتقائ سطح مهارت و تخصصرا به عنوان مهمترین دلیل برای شرکت در این دوره ها مطرح می نمایند ، متفاوت است اما هر دو در عدم داشتن انگیزه جهت کسب مدرک تحصیلی بالاتر متشابهند . ضمنا میزان نارضایتی کمتر از دوره های آموزشی برگزار شده در کارآموزان شاغل نسبت به کارآموزان جویای کار به دلیل داشتن سوابق تجربی و عملی قبلی و همچنین داشتن سطح آگاهی بیشتر نسبت به توانایی ها و استعدا های شخصی و وضعیت بازارکار می باشد. این تحلیل برای مدیران راهبردی این سازمان که با تاکید بر آموزشهای فنی و حرفه ای خواستار افزایش میزان بهره وری دوره های آموزشی مذکور و همچنین استفاده از تمام ظرفیت موجود جهت پاسخگویی به تقاضای جامعه هستند، حیاتی و ضروری به نظر میرسدکه می توان با تمرکز بر نتایج حاصله در جهت رفع موانع مطروحه که سبب پایین آمدن سطح کارایی دوره های آموزشی مذکور در طی فرایند جذب و آموزش داوطلبین و مرتفع کردن موانع ساختاری در نحوه بازخورد و چگونگی اشتغال زایی دانشآموختگان این مراکز در راستای تحقق اهداف، مدنظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اشتغال ، آموزش ، مراکز آموزش فنی و حرفه ای