بررسی عناصربرنامه درسی ازحیث آموزشوارتقای قابیلت های کار آفرینی درمراکزآموزش عالی

کارآفرینی موتور محرکه توسعه ی اقتصادی کشورهاست ودرپیشرفت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جوامع نقش تعیین کننده ای دارد. براین اساس،برنامه ریزان و سیاستگذاران برای توسعه آن تلاش می کنند ، از جمله اینکه می توان به طراحی دوره های رسمی وغیر رسمی آموزش کار آفرینی و توجه برنامه درسی رشته های مختلف دانشگاهی را به این امر اشاره کرد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی عناصربرنامه درسی ( اهداف ، محتوا ، روش تدریس ، منابع آموزشی ، فعا لیت های یادگیری ، زمان ، فضا ، و ارزشیابی) می باشد ، ازحیث اینکه آیا برنامه های درسی توانسته است قابلیتهای کار آفرینی( انگیزه پیشرفت ، ریسک پذیری ، کنترل درونی ، خلاقیت و نوآوری ، استقلال ، تحمل ابهام) را در مراکز آموزش عالی ایجادوتوسعه دهد ؟ پژوهشحاضرکاربردی و از نوع توصیفی – پیمایشی ، و جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان و متخصصان حوزه برنامه ریزی درسی و کارآفرینی دانشگاه های تهران می باشد که از این میان 130 نفر از دانشجویان و 100 نفر از متخصصین دانشگاه ها، به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب ، و به پرسشنامه محقق ساخته پاسخ دادند . تحلیل داده هادردو سطح آمار توصیفی و استنباطی و از طریق نرم افزار SPSS انجام گرفت . نتایج بدست آمده حاکی از آن است که،عناصربرنامه های درسی نتوانسته،قابلیتهای موردنیازکار آفرینی را تأمین کند.

کلیدواژه ها:

مؤلفه های برنامه درسی ، قابلیت های کار آفرینی ، آموزش عالی