افزایش پیچیدگی تعیین هویت مبتنی بر بیومتریک های رفتاری

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 751

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

INCEE01_142

تاریخ نمایه سازی: 25 تیر 1393

چکیده مقاله:

اغلب اوقات تنها چیزی که به ذهن اکثر مردم از احراز هویت بیومتریک می رسد، ویژگی های فیزیکی مثل نمونه DNA، اثر انگشت و کف دست، شکل عنبیه و ... می باشد که برمبنای آن افراد را به صورت کاملاً متمایز مجزا و شناسایی می کند. ویژگی هایی که مردم کنترلی روی آن ندارند و ذاتی است، اما این ویژگی ها در دنیای واقعی برای شناسایی افراد مفید و کاربردی هستند و هنوز هم دشواری های خاص خود را دارند و پرهزینه نیز هستند. با این حال یکی دیگر از کلاس های احراز هویت بر مبنای بیومتریک که می تواند مفید باشد بیومتریک های رفتاری است، این نوع بیومتریک مربوط به نوع رفتار شخص و ویژگی های او می باشد. حال در این مقاله هدف استفاده از بیومتریک های رفتاری برای افزایش فضای رمز ورودی است، به عبارتی با ترکیب حالات رفتاری کاربر و کلمه رمز عبور وارد شده می توان تلفیق جدیدی معرفی کرد که چندیدن برابر کلمه رمز معمولی وارد شده توسط کاربر پیچیده تر و در برابر حملات مرسوم مقاوم تر باشد.

نویسندگان

اردلان الیاسی

عضو هیات علمی فناوری اطلاعات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر، قائمشهر، ایران

مرتضی الیاسی

عضو هیات علمی فناوری اطلاعات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر، قائمشهر، ایران

عارفه ابراهیمی قادیکلایی

دبیر، سازمان آموزش و پرورش مازندران، ساری، ایران

زهره یعقوبی

عضو هیات علمی فناوری اطلاعات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر، قائمشهر، ایران