هماهنگی بهینه رله های اضافه جریان بادرنظرگرفتن تغییر ساختار شبکه به کمک یک الگوریتم ژنتیک ترکیبی

مسئله هماهنگی رله های اضافه جریان یکی از مسائل با اهمیت در بحث حفاظت سیستمهای قدرت می باشد. حل این مسئله به طور معمول با فرض ساختار ثابت شکبه صورت می پذیرد. در عمل به دلیل تغییر شرایط بهره برداری و با خروج اضطراری خطوط ساختار شبکه ثابت نبوده و بهره برداری از توپولوژی های متفاوت صورت می پذیرد. بر این اساس هماهنگی انجام شده مبتنی بر ساختار شبکه ثابت نبوده و بهره برداری با توپولوژیهای متفاوت صورت می پذیرد. بر این اساس هماهنگی انجام شده مبتنی بر ساختار ثابت، هماهنگی رله ها در سایر توپولوژی ها را الزاماً به دنبال ندارد. در این مقاله با توسعه روش متداول در هماهنگی رله ها و اضافه نمدن قیود تغییر ساختار شبکه در فرمولبندی مسئله، جهت حل این مشکل روش جدیدی ارائه گردیده است. در این مقاله از ترکیب روشهای بهینه سازی خطی (GA) و (LP) جهت حل مؤثر مسئله استفاده شده است. در انتها روش پیشنهادی روی یک شبکه 8 شینه اعمال گردیده است و نشان داده شده است با استفاده از الگوریتم پیشنهادی نتایج به مراتب بهتری بدست آمده است.

کلیدواژه ها:

هماهنگی رله های اضافه جریان ، الگوریتم ژنتیک ، تغییر ساختار ، حفاظت سیستم قدرت