شبیهسازی هیدرودینامیکی شناور پلنینگ با هدف بررسی تاثیرات افزودن استپ

در تحلیل شناورهای تندرو یکی از مواردی که همواره مورد نظرمحققان بوده ،کاهش مقاومت شناورها و افزایش نیروهای لیفت و از آن مهم تر کاهش حرکات شناور برای مانور بهتر و آسایش خدمه می باشد، لذا یکی از راهکارها استفاده از المان ها و تغییرات جزیی بر روی بدنهبرای بهبود حرکت شناورها میباشد که از جملهی آنها میتوان بهاستفاده از پیشرانش در جلو 1، فین 2، اینترسپتور 3 ، استپ 4و اسپری ریلها 5 اشاره کرد. در این راستا به منظور بهبود عملکرد شناور تندرو از یک نمونه استپ در کف شناور تندرو استفاده شده است. زمانی که ازاستپ استفاده میشود، انتظار میرود با جابجا شدن موقعیت طولیمرکز جرم، لیفت شناور افزایش یافته، عملکرد هیدرودینامیکی شناور بهبود یابد. لذا در این کار شکل معمول یک شناور تکبدنهی تندروی مشخص، با حفظ پارامترهای مهم هندسی نظیر زاویه ددرایز، خط کیل، پهنای شناور و طول شناور به فرم شناور دارای استپ تغییر یافته است.هدف اصلی، بررسی عددی تاثیر ارتفاع استپ، در یک فاصلهی مشخص از قسمت انتهایی شناور میباشد که برای این کار از کد تجاری انسیس - فلوینت 6 استفاده شده است. برای بررسی حرکات شناور از شبکهبندیمتحرک و نیز به منظور بررسی توزیع دو فاز سیال از روش حجم سیال استفاده شده است. مدل توربولانسی استفاده شده مدل k-e بوده برای بررسی حرکت شناور در میدان حل، از مدل دو درجه آزادی استفاده میشود. به منظور اطمینان از همگرایی حل، تغییرات زاویه تریم و عمق شناور مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به نتایج،ایجاد استپ در قسمت تحتانی شناور و افزایش ارتفاع آن، سبب کاهش نیروی درگ و عمق غوطهوری شناور میشود.