بررسی امکان تغذیه مصنوعی آب انتقالی از دشت شیراز در لایه آبدار دشت سروستان

سال انتشار: 1377
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,925

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

INCID09_026

تاریخ نمایه سازی: 14 اردیبهشت 1385

چکیده مقاله:

سطح سفره آب زیر زمینی در جنوب شرقی دشت شیراز بالابوده و از طرفی بخشی از آبهای سطحی دشت شیراز نیز در ماههای از سال بدون استفاده به دریاچه مهارلو وارد و تبخیر می شود. بررسیهای انجام شده نشان می دهد که با احداث سیستم زهکشی در جنوب شرقی دشت شیراز و نیز استحصال آبهای سطحی رودخانه های خشک و چنارراهدار می توان در مجموع به طور متوسط حجم آبی معادل 6 متر مکعب در ثانیه (در ماههای مرطوب) و 3 متر مکعب در ثانیه (درماههای خشک) تامین نمود. آب استحصال شده برای مصرف باید به دشت سروستان (جنوب شرقی شیراز) انتقال یابد در ماههای خشک آب می تواند مستقیما جهت کشاورزی استفاده گردد ولی در ماههای مرطوب (ماههای آذر تا فروردین) دو گزینه احداث سد و تغذیه مصنوعی برای ذخیره در نظر گرفته شده است. مخروط افکنه های موجود در دامنه کوه قره واقع در جنوب دشت سروستان به منظور ایجاد حوضچه های تغذیه مصنوعی مورد مطالعه قرار گرفته وپارامترهایی نظیر نفوذپذیری آبرفت درسطح زمین و اعماق مختلف (از طریق آزمایش استوانه مضاعف)، تجزیه مانیکی و تعیین بافت آبرفت در اعماق، و نیز عمق سطح آب زیر زمینی در محدوده مورد مطالعه اندازه گیری شده است. منحنی های هم نفوذ سطحی، هم عمق سطح آب زیر زمینی، هم تراز سطح آب زیر زمینی و نیز منحنی های همسان هدایت الکتریکی ، یون کلر و یون سولفات آب زیر زمینی در محدوده مورد مطالعه تهیه گردیده است. نتایج حاصله نشان می دهد که امکان تغذیه آب در داخل مخروط افکته به علت نفوذپذیری مناسب آبرفت و عدم وجود لایه های پیوسته نفوذناپذیر در بالای سطح آب زیر زمینی وجود دارد. ولی چون در پائین دست محل انجام طرح تغذیه مصنوعی، نفوذپذیری کاهش یافته و سطح آب زیر زمینی افزایش می یابد، این مساله باعث می گردد که با توجه به حجم بالای آب موجود جهت تغذیه (حدود 6 متر مکعب در ثانیه در مدت 5 ماه) سطح سفره آب زیر زمینی در بخش عمده ای از اطراف محل تغذیه شدیدا افزایش یافته، به طوری که احتما دارد دشت را غرقاب نماید. در این شرایط اگر سیستم زهکشی جهت پائین انداختن سطح سفره احداث گردد، موثر نخواهد بود . چون آبهای تغذیه شده در همان فصل زمستان از شبکه های زهکشی خارج می گردد و بنابراین در این شرایط احداث سد مخزنی از اولویت بیشتری برخوردار است. با توجه به این تحقیق می توان نتیجه گرفت که در طرح های بزرگ تغذیع مصنوعی تنها پتانسیل نفوذپذیری محل تغذیه نباید در نظر گرفته شود بلکه عمق سطح آب زیر زمینی در پائین دست جهت جریان آب زیر زمینی ظرفیت بخش غیر اشباع سفره زیر زمینی و حجم آب تزریق شده به عنوان عوامل بسیار مهم باید مورد بررسی قرار گیرد.

نویسندگان

سیدمحمدحسین حجتی

کارشناس شرکت مهندسین مشاور پاراب فارس وعضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسل

عزت الله رئیسی

عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز، بخش زمین شناسی

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • مهندسبن مشاور پاراب فارس، مطالعات مرحله اول جمع آوری منابع ...
  • جهبذ، امبد، " بررسبهای هیدروشیمیایی حوضه آبخیز سروستان با تاکید ...
  • - کوئینکا، ریچارد، اصول طراحی سیستمهای آبیاری "، ترجمه و ...
  • Duvis, S.N., and R.J.M. Dewiest, 1966. _ Hydro)یcology ", J()hn ...
  • نمایش کامل مراجع