بسط کیفیت QFD ابزاری برای بهره وری مدیریت شبکه های آبیاری

نقش مدیریت بهره برداری و نگهداری شبکه های آبیاری و زهکشی در بهره وری این تأسیسات برکسی پوشیده نیست . تجربه محدود و غالباً نا موفق در مدیریت شبکه های آبیاری مدرن کشور ، افزایش بهره وری مدیریت این تأسیسات را می طلبد . افزایش بهره وری در مدیریت ش بکه ها موجب توانمندی آنها در پاسخگوئی به نیاز مشترکین و زمینه ساز حذف حمایت های مستقیم تشکیلات دولتی از آنها و کاهش امور تصدی گری دولت می گردد. در این راستا الگوبرداری از روش های افزایش بهره وری مدیریت شرکت های تجاری جهان که در بازارهای رقابتی فعال هستند ، میتواند بعنوان یک رویکرد مؤثر در افزایش بهره وری مدیریت شبکه های آبیاری مطرح باشد . یکی از معیارهای مهم در بهره وری مدیریت شبکه ، تأمین نیازها و خواسته ها و نهایتاً جلب رضایت مشترکین است.بسط کیفیت (QFD) یک روش سازمان یافته برنامه ریزی است که به عنوان ا بزاری برای کمک به طراحی خدمات یا محصول ابداع شده است . حاصلQFD پدید آوردن خدمات یا محصول با کیفیت منطبق به نیازها و خواسته های مشتری است . با استفاده از این روش از دو طریق به توسعه کیفیت هماهنگ با خواسته های مشتری دست می یابیم. - تمرکز بر تطبیق مشخصات و ویژگیهای خدمت ارائه شده با نیازها و خواسته های مشتری - تمرکزبرگسترش فعالیت های کیفیت در سازماندهی عملیاتی در فرآیند تولید خدمات. QFD با بکارگیری ماتریسی بنام خانه کیفیت ، اولویت و وزنهای فعالیت هائی را مشخص می کند که انجام آنها در نهایت منجر به حصول حداکثر مط لوبیت از ارائه خدمات در مشتری ، در ازاً استفاده از منابع محدود می گردد. طراحی خانه کیفیت شامل مراحل زیر است : 1- نیازها و خواسته های مشتری با استفاده از مشاهده ،بررسی آماری و .... 2- تشخیص ویژگیهای خدمت یا محصولی که ارائه می شود 3- تعیین ارتباط ویژگیهای خدمت یا محصول با خواسته های مشتری 4- ارزیابی رقبا در ارتباط با ویژگیهای مرتبط با خواسته های مشتری 5- تعیین اهداف در بهبود ویژگیها 6- حل ماتریس و تعیین اولویت ها و وزن فعالیت هایی که تأمین کننده ویژگیهای محصول یا خدمت ارائه شده می باشند. نتایج حاصل از خانه های کیفیت مشخص می نماید که عوامل مؤثر در مشخصه های محصول هر یک چه وزنی در تأمین کیفیت براساس خواسته مشتری دارد . به عبارت دیگر با فرض در اختیار داشتن مبلغی محدود برای ایجاد بهبود کیفیت خدمات در شبکه آبیاری ، از این طریق مشخص می شود به چه فعالیتهائی با چه و زنی هزینه تخصیص داده شود، تا حاصل کار موجب بهبود کیفیت براساس نیازها و خواسته های مشترکین باشد.