معیارهای طراحی بهینه اردوگاه اسکان اضطراری، بررسی طرح های پیشین و ارائه طرح مثلثی

هر ساله افراد زیادی در سراسر دنیا در اثر وقوع حوادث طبیعی، خانه و کاشانه خود را از دست می دهند. در ایران نیز حوادثی نظیر زلزله بیشترین تعداد بی خانمان ها را در سال های گذشته در پی داشته است. پس از وقوع یک حادثه طبیعی گسترده، مناطق مسکونی، به نوعی غیر قابل استفاده شده و افراد بازمانده ناگزیر به اسکان موقت در مکانی دیگر هستند. تاکنون اردوگاه های متعددی به عنوان سرپناه اضطراری، طراحی و به مرحله اجرا رسیده است؛ اما در اکثر این موارد این اردوگاه ها با نیاز کاربران مطابقت نداشته و واحد های مختلف اردوگاه تمرکز مد نظر کاربران را ندارند. در واقع این افراد ناگزیر به تحمل دوران سکونت در اردوگاه هستند. با توجه به مشکلات عنوان شده، پژوهشی برای بهبود سرپناه و ارائه طرحی متناسب با نیاز کاربران صورت گرفت. در این اردوگاه، طرح مثلثی، شیوه چیدمان چادر ها و جداسازی بخش های مختلف اردوگاه شکل جدیدی به خود گرفت که متفاوت از طرح های قبلی است. به طوری که در طراحی این اردوگاه رویکرد عدالت محور متناسب با نیاز آسیب دیدگان و نیز تمرکز بخش های مختلف اردوگاه مد نظر طراح قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

اسکان اضطراری ، طرح مثلثی ، بهینه سازی اردوگاه های اسکان ، طراحی متمرکز و عدالت محور