تعیین مناطق همگن و تاثیر آن برتحلیل سیلاب حوزه کارون

تحلیل منطقه ای سیلاب یکی از روشهایی است که برای تخمین داده ها در مناطق فاقد آمار بکار گرفته می شود .اساس تحلیل منطقه ای تعیین مناطق همگن است . در این تحقیق با استفاده از روش های خو شه بندی سلسله مراتبی وارد K-Means و (ward اقدام به تعیین مناطق همگن شد . برای تعیین اهمیت و وزن پارامترهای بکار رفته در آنالیز خوشه ای از روشهای همبستگی و آنالیز حساسیت استفاده گردید . تحلیل نشان می دهد که بین دبی حداکثر وپارامترهای مساحت، ارتفاع، طول و عرض جغرافیایی؛ مساحت بیشترین تاثیر را روی دبی حداکثر سیلاب دارد. لذا برای تحلیل، وزن این پارامتر دو برابر دیگر پارامترها در نظر گرفته شد . برای تعیین تعداد مناسب منطقه همگن از روش تعیین ناسازگاری ایستگاه ها در هر منطقه، معیار بهترین برازش هاسکینگ و تعیین خطا استفاده شد . بر این اساس مناطقی که ایستگاه های با ناسازگاری بالای 3 و 2 داشتند، تعیین شدند . همچنین برای تشخیص بهتر از مجموع ناسازگاری مناطق استفاده شد . نتایج نشان داد که فقط روش K-Means با 4 و 5 منطقه همگن ایستگاه های باناسازگاری بالای 3 و 2 ندارد. مجموع ناسازگاری در این دو انتخاب پایینترین می باشد. تعیین معیار غیر همگنی نیز نشان داد که تقسیم حوزه به پنج منطقه با روش K-Means کمترین میزان غیر همگنی را دارد . تحلیل خطا بین داده های مشاهداتی و محاسباتی با توزیع های آماری منتخب نشان داد که میزان خطا در مناطقی که مجموع ناسازگاری و معیار غیر همگنی بالایی دارند . در نهایت در بهترین انتخاب حو زه کارون به 5 منطقه همگن با روش K-Means تقسیمگردید.

کلیدواژه ها:

کارون ، تحلیل منطقه ای ، روشهای خوشه بندی ، آنالیز حساسیت ، معیار غیر همگنی